Przeszukaj forum

Witam czy Ktoś z was uprawia fasolkę w tunelach.Chętnie bym się podzielił z kimś problemami

Powinnością każdego producenta rolnego powinna być troska i dbałość o potencjał plonotwórczy gleby, gdyż poprawa jej płodności jest najistotniejszą, długofalową formą zabezpieczenia przyszłości podstawowego warsztatu pracy każdego rolnika. Warto zastosować taki system nawożenia, który nie tylko zapobiega ewentualnym niedoborom składników pokarmowych, ale także utrzymuje glebę w odpowiedniej kulturze, gdyż jej stan i kondycja warunkuje efektywność produkcji. Nieodpowiednio zarządzana ulega degradacji. Na polskim rynku dostępnych jest coraz więcej nawozów, których zadaniem jest nie tylko wzbogacenie gleby w niezbędne dla roślin składniki pokarmowe poprzez redukcję ich deficytów, ale które także spełniają dodatkowe funkcje, między innymi poprawiają strukturę gleby, magazynują wodę, wzmagają aktywność mikroorganizmów glebowych, aktywują rozwój systemu korzeniowego czy stymulują rośliny w fazie krzewienia. Substancji zawartych w nawozach jest bardzo wiele, a każda z nich w inny sposób oddziałuje na rośliny. Bardzo ciekawym i efektywnym, choć w Polsce wciąż jeszcze niekonwencjonalnym rozwiązaniem jest zastosowanie preparatów zawierających w swym składzie zeolit. Jest to naturalny minerał pochodzenia wulkanicznego, którego pozytywne właściwości od dziesięcioleci wykorzystywane są w rolnictwie i ogrodnictwie. Jedną z jego głównych zalet jest zdolność wiązania substancji odżywczych. Dzięki temu zeolit zapobiega wymywaniu składników pokarmowych z gleby, co zwiększa ich dostępność dla roślin. Dodatkową funkcją zeolitu jako nośnika nawozów jest przedłużanie ich działania. Zeolity są najefektywniejszym sposobem na podniesienie poziomu sorpcji wymiennej w strefie korzeniowej roślin. Zbudowane są z regularnego szkieletu z licznymi wolnymi przestrzeniami i kanalikami. Negatywny ładunek szkieletu zeolitu daje mu zdolność wiązania i wymiany substancji odżywczych z otoczeniem. Składniki pokarmowe są wiązane, a w razie potrzeby są uwalniane i udostępniane roślinom (sorpcja wymienna) – wpływa to pozytywnie na odżywienie roślin i wielkość plonu. Zeolit obok substancji odżywczych absorbuje również cząsteczki wody. W efekcie woda zostaje zatrzymana w glebie w okresach suszy. Minerał absorbując wodę – nocą ogrzewa glebę, natomiast w czasie upałów – oddaje wodę, ochładzając podłoże. Skoki temperatury gleby są niwelowane, co sprzyja wzrostowi roślin. Podczas nawadniania zeolit zapobiega szybkiemu wysyceniu górnej warstwy gleby wodą i umożliwia jej równomierne rozprowadzenie i wykorzystanie przez rośliny. Zeolit ma również zdolność magazynowania w wolnych porach rośliny gazów (np. powietrza), wpływając tym samym pozytywnie na przewietrzenie gleby. Wprowadzając zeolit do gleby, zmniejszamy jej kwasowość oraz wpływamy na trwałe pochłanianie metali ciężkich, ograniczając tym samym ich zawartość w roślinach. Zastosowanie systemu nawożenia opartego na zeolitach zapewnia wiązanie substancji pokarmowych – zapobiega ich wypłukiwaniu, pozytywnie wpływa na poziom sorpcji wymiennej, zapewnia roślinom stały dostęp do substancji odżywczych, magazynuje wodę – niweluje stres roślin podczas suszy, poprawia gospodarkę wodną i powietrzną gleby oraz ułatwia ukorzenienie się roślin. W krajach Europy Zachodniej zabiegi z użyciem takiego systemu nawożenia są od wielu lat włączone do agrotechniki. Tam segment nawożenia opartego o zeolity wciąż intensywnie się rozwija. Z pewnością w niedługim czasie także polscy rolnicy uznają zalety tych preparatów i będą je powszechnie stosować, z korzyścią dla siebie i konsumentów. Autor: Anna Rogowska Foto: patrykc330

W bieżącym roku polscy rolnicy już po raz trzeci otrzymają płatności za zazielenianie, które realizowane jest przez dywersyfikację upraw, utrzymanie trwałych użytków zielonych (TUZ) i obszarów proekologicznych (EFA). Te płatności wynikają z tytułu praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska (zazielenienie), są obowiązkowym komponentem nowego systemu płatności bezpośrednich. Według obowiązujących przepisów, każde gospodarstwo rolne o powierzchni co najmniej 15 ha gruntów ornych, musiało przeznaczyć minimum 5% (2015 i 2016) powierzchni tych gruntów na obszary proekologiczne (EFA). Być może już w tym roku powierzchnia ta zwiększy się do 7%. Możliwość ta została uwarunkowana przedstawieniem do końca marca bieżącego roku przez Komisję Europejską sprawozdania oceniającego zasadność zwiększenia powierzchni gruntów ornych w gospodarstwie przeznaczonej na obszary EFA. W przyszłym roku rolników czekają kolejne zmiany w postaci zakazu stosowania środków ochrony roślin na obszarach produkcyjnych uznawanych za obszary proekologiczne EFA oraz ustanowienia obowiązkowego wymogu utrzymywania międzyplonów przez okres co najmniej 10 tygodni. Obszarami proekologicznymi mogą być: grunty ugorowane, strefy buforowe, pasy gruntów kwalifikujących się do płatności wzdłuż obrzeży lasu, zagajniki o krótkiej rotacji, obszary zalesione po 2008 r. w ramach PROW, uprawy wiążące azot oraz międzyplony lub okrywa zielona – wsiewki trawy w uprawę główną albo siew mieszanek. Najprostszym rozwiązaniem umożliwiającym spełnienie warunku EFA jest uprawa międzyplonów lub roślin wiążących azot. Ich stosowanie to przede wszystkim wzbogacenie gleby w substancje organiczne i mikroorganizmy, czyli dbanie o glebę – podstawowy warsztat pracy każdego rolnika. Za międzyplony uznawane są mieszanki, które składają się z minimum dwóch gatunków roślin z grupy pastewnych, zbożowych, miododajnych, oleistych lub bobowatych. Jednak należy pamiętać, iż z obszarów proekologicznych wyłącza się międzyplony, które zostały zgłoszone do programów rolnośrodowiskowych i mieszanki złożone wyłącznie z roślin zbożowych. Głównym celem stosowania międzyplonów jest dbałość o zachowanie odpowiedniej struktury gleby i jej żyzności. Żyzność determinowana jest przez zawartość materii organicznej, która pozytywnie wpływa na aktywność biologiczną gleby, a powstająca dzięki obecności mikroorganizmów próchnica korzystnie wpływa na tworzenie się struktury gruzełkowatej gleby, która z kolei warunkuje prawidłowy rozwój systemu korzeniowego. Ponadto międzyplony obniżają presję szkodników, tłumią chwasty, pośrednio wpływają na poprawę zdolności plonowania. Zgodnie z obowiązującymi przepisami międzyplony i pokrywa zielona muszą być wysiane w następujących terminach: międzyplony ścierniskowe – od 1 lipca do 20 sierpnia i utrzymane na polu do 1 października oraz międzyplony ozime – od1 lipca do 1 października i utrzymywane na polu: do 15 lutego kolejnego roku. Jak już wspomniani, od 2018 roku będzie prawdopodobnie obowiązywał wymóg utrzymywania międzyplonów przez okres co najmniej 10 tygodni. W związku z możliwością uprawy międzyplonów w programie rolnośrodowiskowo-klimatycznym, w ramach działań PROW 2014-2020, zainteresowanie rolników ich uprawą jest duże. Ich stosowanie to nie tylko realizacja programu zazieleniania, ale przede wszystkim wzbogacenie gleby w substancje organiczne i mikroorganizmy, czyli dbanie o podstawowy warsztat pracy każdego rolnika. Decydując się na uprawę międzyplonów warto wybrać odpowiednio skomponowaną mieszankę o dużej różnorodności gatunkowej. Takie rozwiązanie pozwala na lepsze dostosowanie do różnych warunków, gwarantuje pełniejsze wykorzystanie składników pokarmowych, efektywne wykorzystanie czynników wzrostu oraz wyższą biomasę. Odpowiednio dobrany międzyplon okrywa glebę i osłania ją od wiatru, ograniczając dzięki temu erozję w okresie od zbioru do siewu rośliny następczej. Międzyplony kompensują biotyczne i abiotyczne czynniki stresowe i efektywnie tłumią chwasty. Ponadto uruchamiają i gromadzą składniki nie tylko dla samych siebie, ale także upraw następczych. Warto skorzystać z kompleksowych programów służących do poprawy struktury gleby, które są dostosowane do wszystkich typów płodozmianu. Takim przykładem jest program międzyplonów TerraLife oferujący ponad 10 mieszanek, który powstał w Niemczech w odpowiedzi na zapotrzebowanie rolników jeszcze na kilka lat przed wprowadzeniem dopłat za utrzymanie obszarów proekologicznych. Jego istotą była i jest troska o poprawę struktury gleb uprawianych w najróżniejszych płodozmianach. Wśród mieszanek znajdują się dedykowane jako przedplon dla buraków, ziemniaków, zbóż czy kukurydzy lub rzepaku. Ich skład nie ogranicza się do 2-3 komponentów, lecz jest rozszerzony do minimum 6 gatunków, niekiedy zawierając ich kilkanaście. Zainteresowanie uprawą międzyplonów jest tym bardziej istotne, gdyż z całą pewnością polityka Unii Europejskiej w zakresie obszarów proekologicznych będzie się rozwijać, a tym samym powierzchnia gruntów w ramach EFA będzie się powiększać. Stosowanie międzyplonów jest bowiem korzystne zarówno dla środowiska naturalnego, jak i jakości gleby, na której są uprawiane. Anna Rogowska Fot. NataliaKwieciszewska

Cześć, Pod tym tematem możecie publikować wszystko co jest związane z pracami przygotowującymi do sezonu wiosna 2017. Możecie publikować informacje na temat przygotowania maszyn, zdjęcia z pola itp. Wszytko to, co jest związane z tematem.

Firma Nufarm zaprasza wszystkich swoich klientów oraz partnerów biznesowych do odwiedzenia jej oficjalnego profilu na Facebooku. Nie zabraknie tam ciekawostek z branży, informacji o produktach Nufarm oraz emocjonujących konkursów. Warto być częścią tego fanpage’a! Dobra wiadomość dla klientów firmy Nufarm! Profil marki Nufarm na Facebooku to prawdziwe źródło przydatnych informacji. Daje on też możliwość zadawania pytań i otrzymywania odpowiedzi od pracowników firmy, posiadających pełną wiedzę na temat środków ochrony roślin, nasion oraz nawozów dolistnych oraz dostępnych rozwiązań. Firma zachęca także wszystkich do angażowania się w życie profilu, dodawania postów, zdjęć, komentowania wypowiedzi innych osób oraz dzielenia się z nimi własną wiedzą. Profil marki Nufarm jest również idealnym miejscem dla miłośników konkursów i dobrej zabawy. Na wszystkich internautów czekają liczne atrakcje i wiele przydatnych gadżetów do wygrania. Bądź tam razem z nimi! Fanpage firmy Nufarm znajdziecie na stronie: https://www.facebook.com/nufarmpolska/ Źródło: materiały firmowe

Dla producentów rolnych gleba jest podstawowym warsztatem pracy; jest największym kapitałem rolnictwa; nie służy i nie sprzyja jedynie zaspakajaniu potrzeb pokarmowych roślin uprawnych – jej stan warunkuje efektywność produkcji. Gleba, która jest nieodpowiednio zarządzana, ulega degradacji. Obowiązkiem każdego rolnika powinna być troska i dbanie o jej naturalny potencjał plonotwórczy. Utrzymanie i poprawa płodności gleb jest długookresową, perspektywiczną formą zabezpieczenia przyszłości warsztatu pracy rolnika. Przez ostatnie kilkadziesiąt lat prowadzona intensywna gospodarka rolna, która wykorzystywała duże ilości środków chemicznych służących ochronie i nawożeniu przyniosła wiele negatywnych skutków dla jakości użytków rolnych. Aktualnie trwa zwrot w kierunku rolnictwa zrównoważonego, przyjaznego środowisku naturalnemu, w tym także i glebom. Jest to niestety proces bardzo powolny, a jego efekty są bardzo zróżnicowane w różnych regionach naszego kraju, co wynika nie tylko z warunków naturalnych, ale także z tradycji i kultury rolnej, poziomu wiedzy samych producentów, jak i ich sytuacji ekonomicznej. Glebę należy traktować jako dynamiczny układ wielu różnych elementów i stosować takie metody jej zabezpieczania, by stwarzać roślinom jak najlepsze warunki i do wzrostu i rozwoju. Takie podejście nakazuje rolnikom inne niż dotychczas postrzeganie zagadnienia dbałości o jakość gleby. Dążenie do zwiększania zawartości składników pokarmowych oraz utrzymywania odpowiedniego odczynu jest zbyt dużym uproszczeniem i nie wystarcza, aby w pełni wykorzystać potencjał plonotwórczy gleby. Niezbędne są zatem zabiegi poprawiające inne jej parametry decydujące o żyzności. Większość składników mineralnych występujących w glebie jest niedostępna dla roślin, dlatego tak istotne jest uruchamianie tych zasobów oraz uzyskanie odpowiedniej struktury gleby, która warunkuje jej aktywność biologiczną, reguluje właściwości wodne, powietrzne i cieplne oraz umożliwia penetrację korzeni w głąb. Pożądana struktura gleby to struktura gruzełkowata, która zapewnia sprawność warstwy ornej – stwarza korzystne warunki kiełkowania nasion i prawidłowego rozwoju systemu korzeniowego roślin. Jednym z najprostszych sposobów inteligentnego i efektywnego zarządzania glebami jest stosowanie odpowiednio zaplanowanych płodozmianów. Przyczyniają się one nie tylko do zwiększenia żyzności gleby, ale także zwiększenia efektywności upraw. Długofalowo w intensywnych systemach produkcji wpływają na podniesienie jej rentowności. Stosowanie międzyplonów wspiera funkcję gleby i przyczynia się do zwiększenia w niej zawartości próchnicy, sprzyja tworzeniu się struktury gruzełkowatej. Poprzez konserwację, czyli wbudowanie składników pokarmowych międzyplony odciążają bilans konta nawożenia. Przeciwdziałają także erozji oraz zwiększają możliwości gromadzenia wody w glebie. W wąskich płodozmianach wyrównują bilans próchnicy i stabilizują plony. Poprzez swe różnorodne właściwości międzyplony wspomagają funkcjonalność gleby. Stosując międzyplony, powodujemy ponadto wzrost aktywności biologicznej gleby, a także ograniczamy parowanie i regulujemy temperaturę gleby na skutek jej zacienienia. Tylko w ten sposób w intensywnych płodozmianach są osiągalne długofalowo stabilne i wzrastające plony. Z uwagi na niską zawartość próchnicy w naszych glebach należy dążyć do utrzymania zrównoważonego bilansu substancji organicznej. Jej dopływ do gleby gwarantuje między innymi uprawa międzyplonów. Jednak, by bilans składników był zrównoważony i wyższy niż mineralizacja spowodowana uprawą, wybór właściwych mieszanek nie jest wcale prosty. Odpowiedni międzyplon powinien nie tylko rozszerzyć wąski płodozmian, stłumić chwasty, i zagwarantować dużą bioróżnorodność biologiczną, ale także umożliwić maksymalne wykorzystanie profilu glebowego przez korzenie oraz poprawić żyzność gleby. Zdecydowanie lepiej sprawdzają się mieszanki niż wysiew jednogatunkowy. Odpowiednio skomponowane zapewniają równie wysokie lub wyższe plony biomasy w porównaniu do siewu czystego, więcej bardziej różnorodnych wydzielin korzeniowych, a przez to wyższą aktywność mikrobiologiczną i większą ilość próchnicy. Dodatkowo uruchamiają i gromadzą składniki nie tylko dla samych siebie, ale także upraw następczych. Gwarantują wzrost bioróżnorodności oraz obronę przed chorobami i szkodnikami. Kompensują biotyczne i abiotyczne czynniki stresowe i efektywnie tłumią chwasty. Odpowiednio dobrany międzyplon okrywa glebę i osłania ją od wiatru, ograniczając dzięki temu erozję w okresie od zbioru do siewu rośliny następczej. Przykładem takiego kompleksowego programu służącego do poprawy struktury gleby są mieszanki TerraLife. Są one dostosowane do wszystkich typów płodozmianu, są spoiwem łączącym dwa cele – zazielenienie i żyzność gleby. Podczas ich uprawy zostają zachowane wszelkie parametry niezbędne dla zapewnienia przepisów prawa dotyczących obszarów proekologicznych, a jednocześnie zwiększana jest żyzność gleby. Należy pamiętać, iż aby uzyskać kompleksowy wpływ na aktywność gleby i uniknąć rozwarstwienia materiału siewnego, należy połączyć ze sobą minimum 5 gatunków roślin. Aktualnie, w związku z możliwością uprawy międzyplonów w programie rolnośrodowiskowo-klimatycznym, w ramach działań PROW 2014–2020, zainteresowanie producentów rolnych ich uprawą jest spore. Należy jednak pamiętać, że stosowanie międzyplonów to nie tylko wywiązanie się z programów rolnośrodowiskowych, ale przede wszystkim wzbogacenie gleby w substancje organiczne i mikroorganizmy, czyli dbanie o podstawowy warsztat pracy każdego rolnika. Autor: Anna Rogowska Foto: Mazur25

Kukurydza jest jedną z najchętniej uprawianych roślin w Polsce: jaką odmianę wybrać, jak ją uprawiać, jak nawozić oraz chronić? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań mieli okazję udzielić eksperci z firmy Osadkowski SA na podczas serii Konferencji poświęconych uprawie kukurydzy. O jakiej kukurydzy marzą rolnicy? Z pewnością o takiej, która jest dobrana do profilu gospodarstwa, wysoko plonuje i jest zdrowa. O tym, że te marzenia są w zasięgu ich ręki, przekonywali organizatorzy Konferencji Kukurydzianych. W tym roku firma Osadkowski SA zorganizowała cykl spotkań kukurydzianych w 17 lokalizacjach w całej Polsce. Spotkały się one z dużym zainteresowaniem. Obecnych było ponad 500 rolników. Kukurydza stanowi ważną pozycję w strukturze zasiewów wielu polskich gospodarstw. Można śmiało powiedzieć, że postęp hodowlany kukurydzy jest najwyższy w porównaniu do innych gatunków rośli uprawnych. Aby uprawa zakończyła się sukcesem, istotne jest odpowiednie dobranie odmiany oraz optymalizacja nakładów na środki do produkcji. Przy doborze odmiany należy zwrócić uwagę na kierunek użytkowania (ziarno, kiszonka, biogaz), wczesność odmiany oraz jej potrzeby w odniesieniu do specyfiki klimatyczno-glebowej danego regionu. W ofercie Osadkowski SA można znaleźć kukurydzę dostosowaną do zróżnicowanych warunków siedliskowych, również tych najtrudniejszych. W takich sytuacjach dobór odmiany jest prawdziwym wyzwaniem. Dużym wsparciem merytorycznym dla uczestników Konferencji i nie tylko, jest najnowszy Katalog Agrotechniczny poświęcony kukurydzy. Znaleźć w nim można dokładny opis odmian na sezon 2017 oraz fachowe porady agrotechniczne. W przedstawionej ofercie odmianowej pojawiły się cztery nowości: odmiana ziarnowa MAS 23.A FAO 240 oraz trzy odmiany kiszonkowe: Codinan FAO 220, MAS 20.S FAO 240 oraz SY Campona FAO 260. Wśród odmian, które gościły u rolników na polach w poprzednich latach na wyróżnienie po ostatnim sezonie zasługują: ES Meteorit FAO 230-240, SY Rotango FAO 240 oraz RGT Lipexx 270. Nowością podczas tegorocznych Konferencji była oferta zaprezentowana pod marką FARMA MLEKA. Jest to katalog produktów przygotowanych z myślą o hodowcach bydła mlecznego i mięsnego. Zawiera on zarówno sprawdzone odmiany kukurydzy kiszonkowej, lucerny i traw, z których można przygotować doskonałej jakości pasze, jak i szereg produktów niezbędnych do wytworzenia wysokokalorycznej kiszonki, takich jak: nowoczesny zakiszacz, folie i rękawy do zakiszania, oraz siatki rolnicze. FARMA MLEKA to również informacje na temat doboru i genetyki bydła mlecznego. Organizatorzy zaprezentowali również ofertę specjalną KUKURYDZA 2017 zachęcająca rolników do wczesnych zamówień. Tegoroczna akcja pod hasłem ZBIERZ PLON DWA RAZY, dotyczy zakupu zestawów wybranych odmian kukurydzy na ziarno lub/i kiszonkę [FARMA MLEKA] na powierzchnię uprawową: 10, 35 oraz 100 hektarów i jej wielokrotność. Rolnik biorący udział w promocji może spodziewać się oprócz gwarancji zakupu sprawdzonych i uznanych odmian kukurydzy, dodatkowych korzyści w postaci atrakcyjnych nagród! Wiedza producentów rolnych sukcesywnie się podnosi dla tego też rosną ich oczekiwania co do jakości przekazywanej informacji. Dzięki temu, że firma Osadkowski SA podąża za rozwojem genetycznym i agrotechnicznym i tym samym za oczekiwaniami gospodarstw, mamy poczucie, że warto spotykać się z rolnikami. Wzajemna wymiana doświadczeń w połączeniu z nowoczesnymi agrotechnicznymi rozwiązaniami – nie tylko w kukurydzy – znacząco wpływa na osiąganie wyższych i bardziej jakościowych plonów, a przecież to właśnie jest nie tylko marzeniem ale celem rolników. Źródło: materiały firmowe

Konferencja w Centrum Nauki Kopernik, zorganizowana przez dział środków ochrony roślin firmy BASF, była wprowadzeniem 4 nowości produktowych do portfolio firmy. Co zaprezentowano? Pierwsza część spotkania była podsumowaniem mijającego 2016 r. Znów nie był to rok łaskawy dla rolników – wymarznięcia oraz suche okresy wpłynęły na ilość oraz jakość plonów. Niemniej jednak niektóre gałęzie odnotowały wzrost – jak chociażby uprawy sadownicze oraz warzywnicze – szczególnie ziemniaki. Zdaniem Jacka Brola, Marketing Managera działu ŚOR BASF, nadchodzący rok będzie dla rolników łagodniejszy: – Niezwykle rzadko zdarzało się, żeby wymarznięcia występowały rok po roku – uzasadniał Jacek Brol. Preparaty przeznaczone dla branży agro, które proponuje BASF, ciągle się zmieniają, producent przyzwyczaił nas do nowości produktowych, szczególnie w dziale fungicydów. Nie inaczej jest w tym roku – wśród nowości przedstawionych na konferencji znalazł się fungicyd do zbóż Priaxor, który zawiera innowacyjną substancję czynną Xemium. Jest to substancja z grupy karboksyamidów (SDHI) o wyjątkowej mobilności. – Xemium potrafi zmieniać swoją strukturę chemiczną w zależności od środowiska, w którym się znajduje. Dzięki temu Priaxor działa tam, gdzie powinien – wyjaśnia Jarosław Nadziak, Crop Manager BASF. Priaxor jest fungicydem przeznaczonym do zwalczania takich chorób jak plamistość siatkowa, rynchosporioza oraz rdze. Zdjęcie grupowe pracowników działu środków ochrony roślin BASF Polska Kolejny produkt zaprezentowany na konferencji pozornie nie jest nowością, jest to bowiem ulepszony regulator wzrostu zbóż – Medax Max, który zastąpi Medax Top, który zostanie wycofany z rynku. Nowy regulator łączy w sobie proheksadion oraz trineksapak etylu. – Substancje te są doskonale znane na rynku, ale nigdy jeszcze nie zostały zastosowane w jednym produkcie. Obie substancje mają pewne niedoskonałości, jednak razem doskonale się uzupełniają – wyjaśnia Tomasz Cichocki, product manager BASF. Połączenie dwóch najmocniejszych substancji czynnych oraz dodatek siarczanu amonu mają zapewniać największy na rynku profil elastyczności zarówno pod względem zakresu temperatur, jak i długości działania. Tomasz Cichocki, product manager BASF Następna nowość zaprezentowana przez BASF na rok 2017 była skierowana do upraw sadowniczych – Delan Pro, będący następcą produktu Delan 700WG, jest preparatem stosowanym do zwalczania parcha jabłoni. Substancje zastosowane w nowym fungicydzie to ditianon oraz kwas fosforynowy. Takie połączenie zapewnia skuteczność wyższą średnio o 7% od preparatu Delan 700WG. Zmiany w preparacie dotyczą również jego formulacji – Delan Pro będzie oferowany w formie koncentratu zawiesinowego, co ma zapewniać lepsze rozprowadzenie oraz stabilizację substancji w roztworze roboczym, nawet przy wykorzystaniu wody o niekorzystnym odczynie pH. Jedną z pierwszych innowacji, za jaką odpowiedzialna jest firma BASF, było stosowanie azotu w rolnictwie. Kolejnym krokiem niemieckiego giganta chemicznego jest efektywne wykorzystanie azotu, które można osiągnąć przy stosowaniu stabilizatorów – Vizura, którą przedstawiono na konferencji, jest takim właśnie środkiem, przeznaczonym do stosowania z gnojowicą i pofermencie z biogazowni. Dzięki zastosowaniu środka Vizura, azot zawarty w gnojowicy i pofermencie dłużej przekształca się do formy azotanów. Dla uprawy oznacza to dłuższą dostępność azotu w formie przyswajalnej przez roślinę. Zastosowanie Vizury może więc zwiększyć plony i ograniczyć używanie dodatkowych nawozów mineralnych. Ograniczenie ilości stosowanych nawozów azotowych – czy to w formie organicznej czy mineralnej – jest również dużym krokiem naprzód w zakresie ochrony środowiska.

Owies jest niedocenianym gatunkiem zboża, a warto zainteresować się jego uprawą – nie tylko z uwagi na wszechstronne możliwości wykorzystania ziarna w przemyśle, ale przede wszystkim z uwagi na jego właściwości fitosanitatne. Uprawa owsa może znacznie poprawić rentowność produkcji, zwłaszcza w płodozmianach zdominowanych przez pszenicę. W ostatnim czasie obserwujemy ogólny trend – upraszczanie płodozmianów – krótkie rotacje upraw charakteryzujące się wysokim udziałem zbóż ozimych. Takie postępowanie powoduje częste występowanie problemów z odpornością, szczególnie na chwasty i choroby, nie prowadzi do spodziewanego wzrostu plonów, a koszty produkcji z roku na rok rosną. Włączenie owsa do płodozmianu ułatwia uprawę bezorkową, obniża nakłady na ochronę i nawożenie – zwiększa wydajność finansową pełnej rotacji i stanowi korzystny „element antyzmęczeniowy” przeciwdziałający kompensacji patogenów oraz poprawiający jakość stanowiska. W uprawie zbóż w monokulturze producenci bardzo często zmagają się z chorobami podsuszkowymi. Ryzyko ich wystąpienia wzrasta z udziałem zbóż w strukturze zasiewów. Są szczególnie groźne w uprawie zbóż po zbożach, zwłaszcza pszenicy po pszenicy. Ta grupa chorób to potencjalnie główna przyczyna spadku plonów i znacznego pogorszenia ich jakości. Najprostszą metodą zapobiegania chorobom podsuszkowym jest przestrzeganie zasad płodozmianu, gdyż duża koncentracja zbóż ozimych sprzyja niebezpieczeństwu ich wystąpienia. A to prowadzić może do redukcji plonów nawet o połowę. Należy pamiętać, iż upraszczanie płodozmianów jest przyczyną nie tylko spadku plonów, ale także i negatywnych zmian środowiskowych. Prowadzi do nagromadzenia się w glebie substancji o działaniu fitotoksycznym, naruszenia równowagi jonowej w glebie, zaburzenia jej struktury, a także zwiększenia inwazji patogenów. Owies jako roślina fitosanitarna Korzenie owsa wytwarzają skopolatynę. Jest to alkaloid, który przeciwdziała rozwojowi chorób wywołujących uszkodzenia podstawy źdźbła zbóż. Owies odporny jest na choroby podsuszkowe. Z tego względu jest bardzo dobrym przedplonem dla innych gatunków zbóż, zwłaszcza dla pszenicy ozimej. Uprawa zbóż w monokulturze, jak już wspomniano, powoduje spadek plonu. Włączenie owsa w rotację upraw w znaczny sposób hamuje rozwój patogenów chorobotwórczych w uprawach następczych. Ponadto owies charakteryzuje się niską podatnością na zachwaszczanie. Jego uprawa nie tylko ogranicza występowanie chwastów na plantacji w sezonie wegetacyjnym, ale także i podczas uprawy rośliny następczej. Ma zatem bardzo pozytywny wpływ na kondycję, wysokość plonów uprawy następczej, a co się z tym bezpośrednio wiąże na rentowność całej produkcji. Poza tym ten gatunek zboża cechuje się bardzo niską wrażliwością na dobór przedplonów. Spośród wszystkich gatunków zbóż jest najbardziej odporny na uprawę w monokulturze. Jednak nie należy go uprawiać zbyt często po sobie, gdyż to prowadzi do istotnego wyczerpania z gleby składników pokarmowych oraz zużywania dużych ilości wody, co nie jest korzystne dla upraw następczych. Ponadto uprawa owsa w monokulturze może prowadzić do nagromadzenia się w glebie nicieni z rodziny węgorkowatych. Owies powinien być stosowany jako uprawa rozdzielająca następujące po sobie zboża ozime, gdyż jest cennym elementem zmianowania. Stale rosnący popyt na ziarno owsa – znajduje ono wszechstronne zastosowanie jako wartościowa pasza oraz surowiec do produkcji płatków oraz fitosanitarne właściwości tej rośliny powinny zachęcić producentów zbóż do większego zainteresowania się jego uprawą. Koszty jego produkcji są niższe niż na przykład pszenicy ozimej, gdyż rolnicy uprawiający owies mniej wydają na ochronę łanu i nawożenie. Dzięki cechom fitosanitarnym owies zostawia po sobie bardzo dobre stanowisko, co ma szczególnie istotne znaczenie w przypadku bardzo uproszczonych płodozmianów stosowanych obecnie w wielu gospodarstwach. Uprawa owsa może w znacznym stopniu poprawić rentowność produkcji pełnej rotacji, zwłaszcza w płodozmianach zdominowanych przez zboża ozime, głównie pszenicę. Przykładem bardzo uniwersalnej odmiany, która nadaje się właściwie na każde stanowisko jest Poseidon. Toleruje on okresowe braki wody, nawet w przypadku wystąpienia wiosennych susz zapewnia uzyskanie wysokiego i jakościowego plonu. Odporny jest na wyleganie, cechuje się bardzo dobrym wyrównaniem. Uprawa owsa w naszym kraju jest wciąż niedoceniana. Przez wielu producentów zbóż traktowany jest jako zupełnie zbędny gatunek . Mimo, iż ziarno owsa ma bardzo wysoką wartość odżywczą, co sprawia, iż jest niezastąpionym składnikiem żywieniowym zarówno w naszej diecie, jak i w żywieniu zwierząt, jest rośliną posiadającą właściwości fitosanitarne, to jednak producenci niechętnie zajmują się jego uprawą. Może nadszedł czas, by zmienić to nastawienie? Autor: Anna Rogowska Foto: Dzientki