Przeszukaj forum

Powinnością każdego producenta rolnego powinna być troska i dbałość o potencjał plonotwórczy gleby, gdyż poprawa jej płodności jest najistotniejszą, długofalową formą zabezpieczenia przyszłości podstawowego warsztatu pracy każdego rolnika. Warto zastosować taki system nawożenia, który nie tylko zapobiega ewentualnym niedoborom składników pokarmowych, ale także utrzymuje glebę w odpowiedniej kulturze, gdyż jej stan i kondycja warunkuje efektywność produkcji. Nieodpowiednio zarządzana ulega degradacji. Na polskim rynku dostępnych jest coraz więcej nawozów, których zadaniem jest nie tylko wzbogacenie gleby w niezbędne dla roślin składniki pokarmowe poprzez redukcję ich deficytów, ale które także spełniają dodatkowe funkcje, między innymi poprawiają strukturę gleby, magazynują wodę, wzmagają aktywność mikroorganizmów glebowych, aktywują rozwój systemu korzeniowego czy stymulują rośliny w fazie krzewienia. Substancji zawartych w nawozach jest bardzo wiele, a każda z nich w inny sposób oddziałuje na rośliny. Bardzo ciekawym i efektywnym, choć w Polsce wciąż jeszcze niekonwencjonalnym rozwiązaniem jest zastosowanie preparatów zawierających w swym składzie zeolit. Jest to naturalny minerał pochodzenia wulkanicznego, którego pozytywne właściwości od dziesięcioleci wykorzystywane są w rolnictwie i ogrodnictwie. Jedną z jego głównych zalet jest zdolność wiązania substancji odżywczych. Dzięki temu zeolit zapobiega wymywaniu składników pokarmowych z gleby, co zwiększa ich dostępność dla roślin. Dodatkową funkcją zeolitu jako nośnika nawozów jest przedłużanie ich działania. Zeolity są najefektywniejszym sposobem na podniesienie poziomu sorpcji wymiennej w strefie korzeniowej roślin. Zbudowane są z regularnego szkieletu z licznymi wolnymi przestrzeniami i kanalikami. Negatywny ładunek szkieletu zeolitu daje mu zdolność wiązania i wymiany substancji odżywczych z otoczeniem. Składniki pokarmowe są wiązane, a w razie potrzeby są uwalniane i udostępniane roślinom (sorpcja wymienna) – wpływa to pozytywnie na odżywienie roślin i wielkość plonu. Zeolit obok substancji odżywczych absorbuje również cząsteczki wody. W efekcie woda zostaje zatrzymana w glebie w okresach suszy. Minerał absorbując wodę – nocą ogrzewa glebę, natomiast w czasie upałów – oddaje wodę, ochładzając podłoże. Skoki temperatury gleby są niwelowane, co sprzyja wzrostowi roślin. Podczas nawadniania zeolit zapobiega szybkiemu wysyceniu górnej warstwy gleby wodą i umożliwia jej równomierne rozprowadzenie i wykorzystanie przez rośliny. Zeolit ma również zdolność magazynowania w wolnych porach rośliny gazów (np. powietrza), wpływając tym samym pozytywnie na przewietrzenie gleby. Wprowadzając zeolit do gleby, zmniejszamy jej kwasowość oraz wpływamy na trwałe pochłanianie metali ciężkich, ograniczając tym samym ich zawartość w roślinach. Zastosowanie systemu nawożenia opartego na zeolitach zapewnia wiązanie substancji pokarmowych – zapobiega ich wypłukiwaniu, pozytywnie wpływa na poziom sorpcji wymiennej, zapewnia roślinom stały dostęp do substancji odżywczych, magazynuje wodę – niweluje stres roślin podczas suszy, poprawia gospodarkę wodną i powietrzną gleby oraz ułatwia ukorzenienie się roślin. W krajach Europy Zachodniej zabiegi z użyciem takiego systemu nawożenia są od wielu lat włączone do agrotechniki. Tam segment nawożenia opartego o zeolity wciąż intensywnie się rozwija. Z pewnością w niedługim czasie także polscy rolnicy uznają zalety tych preparatów i będą je powszechnie stosować, z korzyścią dla siebie i konsumentów. Autor: Anna Rogowska Foto: patrykc330

Drodzy AGROFOTOWICZE !!! Zapraszamy na kolejny czat z ekspertem firmy Intermag, który odbędzie się 15 kwietnia 2015 roku (środa) o godzinie 20:00 Tematem spotkania będzie : Właściwe dokarmianie dolistne kluczem do utrzymania zdrowotności roślin i wysokiego plonu. Dokarmianie dolistne wzmacnia efektywność nawożenia doglebowego, sprzyja lepszej zdrowotności i zwiększa plonowanie roślin uprawnych. Sukces uprawowy, mierzony wynikiem ekonomicznym w gospodarstwie, jest efektem zaplanowanych, a następnie precyzyjnie wykonanych działań agrotechnicznych bezpośrednio wpływających na plonowanie roślin i jakość biologiczną uzyskanego plonu. Specjaliści INTERMAG mogą zaproponować wiele rozwiązań pomocnych w osiągnięciu dobrych efektów uprawowych i ekonomicznych. Zapraszamy do korzystania z wiedzy i doświadczeń Doradców INTERMAG w trakcie czatu, który odbędzie się we środę 15 kwietnia 2015 r. o godz. 20. Aby uczestniczyć w czacie, trzeba być zalogowanym na Agrofoto.pl Zapraszamy w środę 15 kwietnia na nasz czat: http://www.agrofoto.pl/forum/index.php?app=chat Trzem uczestnikom zadającym najciekawsze pytania rozdamy nagrody - produkty firmy Intermag!

W Polsce uprawia się około 900 tysięcy ha żyta; plantacje te zajmują czołową pozycję w strukturze upraw zbożowych, szczególnie na glebach lżejszych. Żyto jest typowym zbożem chlebowym, które jest głównym surowcem dla przemysłu piekarniczego. Dodatkowo stosuje się je do produkcji alkoholu etylowego. Jednak ziarno żyta to przede wszystkim wartościowy komponent do produkcji pasz treściwych. Niestety, hodowcy zwierząt nie w pełni wykorzystują możliwości zastosowania żyta hybrydowego w przygotowywaniu odpowiednio zbilansowanych mieszanek, a szkoda. Stanowi ono cenne uzupełnienie pasz treściwych w gospodarstwie. Postęp w hodowli żyta mieszańcowego znacznie zredukował zawartość substancji antyżywieniowych w ziarnie. Żyto hybrydowe to pełnowartościowa pasza dla zwierząt. Aby uzyskać dobre efekty produkcyjne warto prawidłowo bilansować dawkę żywieniową, uwzględniając w niej ten składnik. Jego użycie daje porównywalne efekty z zastosowaniem ziaren innych zbóż, a stosunkowo niskie koszty uprawy, wysoki potencjał plonotwórczy, odporność na suszę, powinny skłonić producentów zwierząt do uprawy tej rośliny i wykorzystania żyta hybrydowego zarówno do produkcji kiszonek, jak i pasz treściwych. Ziarno żyta posiada co prawda trochę mniejszą wartość pokarmową niż pszenica, jednak znacznie wyższą niż jęczmień. Niemieccy i duńscy producenci trzody chlewnej w dawkach żywieniowych przygotowywanych dla świń stosują nawet 50% żyta mieszańcowego, a hodowcy krów do mieszanek przygotowywanych dla bydła dodają do 20% tego ziarna do pasz. W paszowych mieszankach przemysłowych można także zastąpić żytem pszenicę. Jednak w przypadku tuczu cieląt, prosiąt i drobiu żyto nadaje się do skarmiania tylko w ograniczonych ilościach. Jednak w naszym kraju dodaje się niewiele żyta do paszy, o wiele mniej, niż jest to zalecane. Jest to spowodowane tym, iż wokół żywienia zwierząt żytem przez lata narosło wiele mitów. Warto je obalić, gdyż komponent ten jest pełnowartościowy, a zważywszy na jego atrakcyjną cenę, w porównaniu na przykład do cen pszenicy, jego zastosowanie znacznie obniża koszty produkcji. Żyto hybrydowe posiada znaczny, niewykorzystywany w pełni przez polskich hodowców potencjał. Ziarno żyta rzadko wykorzystywano w żywieniu zwierząt, przede wszystkim bydła, z uwagi na niską smakowitość i zawartość substancji antyżywieniowych, głównie polisacharydów nieskrobiowych. Jednak w odmianach żyta mieszańcowego zawartość tych substancji jest o wiele niższa, co sprawia, iż jego wartość pokarmowa jest zdecydowanie większa. Ziarno pszenicy i jęczmienia cechuje się wyższą zawartością białka, jednak w życie hybrydowym jest go więcej niż w ziarnie kukurydzy. Skład aminokwasowy tego komponentu jest podobny jak pszenicy poza nieco niższą zawartością aminokwasów siarkowych. Jeśli chodzi o udział białka włókna i energii, to żyto świetnie bilansuje się w dawkach dla tuczników z jęczmieniem lub owsem. Jednak należy pamiętać, aby w ostatnim etapie tuczu nie komponować mieszanek żyta z kukurydzą z uwagi na nieodpowiedni skład aminokwasowy i niską zawartość białka, gdyż może to negatywnie wpłynąć na mięsność. Według standardów naszych zachodnich sąsiadów maksymalne udziały żyta w mieszankach dla trzody chlewnej wynoszą: prosięta do 28%, tuczniki o wadze do 60 kg do 40%, a powyżej 60 kg do 50%, lochy prośne i karmiące do 25%. Z kolei duńscy hodowcy żyto hybrydowe jako dodatek do pasz treściwych dla tuczników stosują w dawkach do 40%. Żyto bardzo dobrze bilansuje się w mieszankach paszowych. Głównie stosowane jest w paszach typu grower i finiszer. Spośród wszystkich gatunków zbóż, żyto mieszańcowe charakteryzuje się najwyższym plonem energii z jednostki powierzchni i jest najmniej podatne na porażenie fuzariozami. Niższy poziom białka uzupełnia się dodatkami wysokobiałkowymi, na przykład śrutą sojową. Odmiany żyta mieszańcowego średnio o kilkanaście procent wyżej plonują od wzorcowych odmian liniowych. Jest to wynikiem wykorzystania efektu heterozji, czyli podwyższenia siły fizjologicznej roślin. Hybrydy znoszą bardziej skrajne warunki glebowe i klimatyczne oraz zdecydowanie efektywniej wykorzystują składniki pokarmowe, a także charakteryzują się wysoką tolerancją na odczyn gleby, mieszańce świetnie sobie radzą nawet na stanowiskach o pH równym 5. Wszystkie te właściwości predestynują je do uprawy na lekkich glebach o niekorzystnym odczynie. Cechują się także wysoką mrozoodpornością. Przykładem takiej wysokoplennej odmiany, która posiada wysoką wartość odżywczą jako pasza dla zwierząt oraz stosunkowo wysoką zawartość białka jest SU Performer F1. Ziarno tego mieszańca z powodzeniem wykorzystywane jest przez niemieckich producentów trzody chlewnej i bydła jako komponent do sporządzania pełnowartościowych pasz treściwych. Aktualnie jest ona dostępna na naszym rynku. Warto, by polscy hodowcy skorzystali z doświadczeń swoich zachodnich sąsiadów i uwzględnili ziarno żyta mieszańcowego w komponowaniu mieszanek paszowych. To pełnowartościowy składnik, a jego stosowanie jest też korzystne z ekonomicznego punktu widzenia. Anna Rogowska Foto: michal1014

Wartość gospodarcza pszenicy determinowana jest przez bardzo wiele czynników, jednak najistotniejszymi są wielkość i jakość plonu. Wysokie plonowanie, dobra jakość handlowa, a także odporność na stresy biotyczne (choroby i szkodniki) i abiotyczne (wiatry, grad, niska/wysoka temperatura, intensywne promieniowanie słoneczne, a zwłaszcza deficyty wody) to podstawowe kierunki hodowli wybierane przez większość firm nasiennych. Generalnie podstawowe kierunki hodowli pszenicy są niezmienne od dziesięcioleci. Zmianom jednak ulegają brane pod uwagę inne kryteria. Obecnie hodowcy koncentrują się na podwyższaniu jakości plonu oraz zwiększaniu odporności na stresy i patogeny przy równoczesnym zachowaniu wysokiej plenności. Kierunki ich prac są bowiem definiowane potrzebami rynku oraz przemysłu przetwórczego. Wyhodowanie nowej odmiany to proces praco- i czasochłonny. Trwa kilka lat. Od wyhodowania do przekazania odmiany do sprzedaży mija kolejnych kilka. Wprowadzenie na rynek odmian jest bardzo skomplikowane. Jedynie odpowiednie połączenie dobrego potencjału plonotwórczego z właściwą agrotechniką może zagwarantować satysfakcjonujące wyniki produkcyjne i korzystną cenę surowca. Dlatego też przed oficjalną rejestracją testuje się odmiany w warunkach lokalnych. Po zakończeniu prac hodowców, którzy sprawdzają w ramach doświadczeń prowadzonych na mikroskalę najważniejsze cechy użytkowe (wysokość plonu, zdrowotność roślin, cechy jakościowe) odmiana trafia do przebadania w testach, których celem jest weryfikacja prac hodowców. Podczas tych doświadczeń ustala się także i rekomendacje agrotechniczne. Opracowanie ich daje rolnikom możliwość osiągnięcia maksymalnego plonu o korzystnych parametrach jakościowych. Zawierają one wszelkie aspekty uprawy (norma i termin wysiewu, technologia ochrony i nawożenia). Na ogół odmiany testuje się w doświadczeniach łanowych i ścisłych. W ramach doświadczeń łanowych sprawdza się w jaki sposób nowa odmiana plonuje w różnych warunkach klimatycznych i glebowych. Są one prowadzone na większą skalę niż doświadczenia hodowców i na ogół w wielu rejonach kraju. Z kolei prowadzenie doświadczeń ścisłych ma za zadanie opracowanie optymalnej technologii produkcji oraz przygotowanie rekomendacji, które pozwolą na maksymalne wydobycie potencjału plonotwórczego danej odmiany. Na ogół te testy rozpoczynane są przed oficjalną rejestracją i prowadzone są nadal, równolegle z badaniami COBORU. Standardowo w tego typu badaniach najwięcej uwagi poświęca się normie i terminom siewu oraz poziomowi nawożenia, głównie azotowego. Siew jest kluczowym zabiegiem, który determinuje uzyskanie wysokich plonów. Wyrównane i szybkie wschody to niezbędny warunek, by plantacja dobrze przezimowała i wydała optymalny plon ziarna. Dobry start plantacji to gwarancja odpowiedniej kondycji całej uprawy. Bardzo ważnym czynnikiem wpływającym na wysokość plonu dla pszenic mieszańcowych jest gęstość siewu. Należy wspomnieć, że odmiany hybrydowe cechują się bardzo wysokim współczynnikiem krzewistości. Na przykład mieszaniec Hybery F1 w ostatnich latach pozytywnie zaskakiwał ilością kłosów na roślinę, zarówno na polach doświadczalnych, jak i pokazowych. Podczas organizowanych dni pól rolnicy znajdowali rośliny, które miały powyżej 10 kłosów na roślinę. W doświadczeniu łanowym znaleziono roślinę, która miała aż 16 w pełni wykształconych kłosów. Należy przy tym zauważyć, że mieszańce posiadają średnio 3-5 w pełni wykształconych kłosów do zbioru. Hodowca przeprowadził doświadczenie ścisłe z różną obsadą: 125, 150, 175 i 200 roślin/m² w optymalnym terminie siewu. Wyniki wskazały, że najlepsza obsada to 150 roślin/m² dla optymalnego terminu siewu. Na podobnych zasadach sprawdza się optymalne poziomy nawożenia azotem. Na przykład dla mieszańców pszenicy ozimej powinno się zastosować wyższe dawki azotu dla zapewnienia odpowiedniej budowy i rozkrzewienia roślin. Według wyników uzyskanych z badań ścisłych, 80 kg N to najkorzystniejsza ilość azotu zarówno dla pierwszej, jak i drugiej dawki. Oczywiście wszystko zależy od przezimowania. W przypadku, gdy rośliny są w słabszej kondycji po trudnej zimie, dawkę pierwszą można podwyższyć do 100 kg azotu. Dopiero po pozytywnym zakończeniu tych wszechstronnych badań odmiana wraz z rekomendacjami trafia do sprzedaży. Na rynek wchodzą z reguły te, których potencjał plonowania i cechy użytkowe są ponadprzeciętne. Wyniki doświadczeń w formie zaleceń agrotechnicznych publikowane są w katalogach. Tylko właściwe połączenie wysokiego potencjału nowych odmian i odpowiedniej agrotechniki może zapewnić zadowalające plony. Jedynie wieloletnie badania i testy prowadzone przez hodowców i agrotechników oraz ich żmudna weryfikacja mogą dać pewność, iż wybrana przez nas odmiana sprawdzi się w konkretnych warunkach. Anna Rogowska Foto: andrzej1988 Źródło: materiały firmowe

W dniach 11 i 12 czerwca 2015 roku w Plebaniej Woli k/Parczewa oraz Wiszniowie k/Hrubieszowa odbyła się kolejna edycja Dni Pól. Spotkania na polach demonstracyjnych rzepaku i zbóż zostały zorganizowane tradycyjnie przez Krajowe Zrzeszenie Producentów Rzepaku i Roślin Białkowych. Zaprezentowane zostały technologie nawożenia, ochrony roślin oraz nowe odmiany rzepaku i zbóż. Odwiedzający rolnicy mieli możliwość lustracji pól, wysłuchania wykładów między innymi dr Witolda Szczepaniaka z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, który wyjaśniał zasady optymalnego nawożenia roślin. W trakcie spotkania była możliwość rozmów z ekspertami z firm obsługujących rolnictwo. Wiele pytań dotyczyło właściwego doboru odmian rzepaku do stanowiska w sytuacji deficytu wody, problemów z kiłą kapusty oraz zimotrwałości. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom rolników firma RAPOOL zaprezentowała nowo wprowadzane odmiany rzepaku, które doskonale sprawdzają się w różnych sytuacjach. Wśród prezentowanych odmian na szczególną uwagę zasługują odmiany: MERCEDES F1 … wśród rzepaków Odmiana sprawdzona zarówno w Europie, jak i w Polsce. Osiąga bardzo dobre i stabilne plony. Dobrze radzi sobie w uprawach uproszczonych oraz z trudnymi warunkami wschodów. W stan spoczynku zimowego wchodzi z silną kompaktową rozetą. Tworzy duże i mocne rośliny o wysokiej odporności na wyleganie. MERCEDES F1 charakteryzuje się wybitną potwierdzoną w badaniach rejestrowych, jak i na polach produkcyjnych zimotrwałością i zdolnością regenerowania się po zimie. Odmiana z czołówki rankingów dotyczących zawartości oleju. MARATHON F1 - … a jesienią sprinter Odmiana sprawdzona na plantacjach produkcyjnych. Charakteryzuje się bardzo dużą szybkością rozwoju jesiennego, co pozwala na wysiew w opóźnionych terminach. Od „startu” tworzy bardzo silne rośliny, które bez problemów radzącą sobie z trudniejszymi warunkami. Dlatego wybitnie sprawdza się w uprawach uproszczonych. Ponadto jest to odmiana odporna na warunki stresowe spowodowane okresowymi niedoborami wody. MARATHON F1 to jedna z najniższych odmian rzepaku na rynku w Polsce, zajmuje czołowe miejsca w oficjalnych ocenach odporności na wyleganie. Równomiernie dojrzewa, pozwalając na znacznie zredukowanie kosztów zbioru. MENTOR F1 – Ekstraklasa na kiłę kapustnych Jest to najnowsza z zarejestrowanych odmian odpornych na kiłę kapustnych – rejestracja 2015 r. Cechą charakterystyczną tej odmiany jest oprócz tolerancji na kiłę kapustnych również bardzo wysokie plonowanie. Badania rejestrowe pokazują, ze MENTOR F1 dorównuje potencjałem plonowania standardowym odmianom mieszańcowym. W badaniach w 2014 r. osiągnęła 104% wzorca, co oznacza wyższy o 12% plon w porównaniu z innymi zarejestrowanymi odmianami odpornymi na kiłę kapustnych. Posiada bardzo dobrą zimotrwałość i odporność na wyleganie. Wysoka tolerancja na warunki stresowe, pozwala sprawdzać się tej odmianie również w uprawach uproszczonych. Tegoroczna spotkania polowe odwiedziło około 1000 producentów rzepaku i zbóż. Mamy nadzieję na kolejne spotkania i wymianę spostrzeżeń i doświadczeń w przyszłym roku. Źródło: materiały prasowe RAPOOL