Kukurydza - Agrofoto.pl Forum Rolnicze i Galeria

Jak nawozić kukurydzę? Przedsiewnie dostała 200kg mocznika, 200kg soli potasowej i 200kg superfosfatu 46%, wczesniej obornik 30-40t/ha Mam ochote teraz jeszcze rozsiac 150kg mocznika na hektar czy jest sens??? Co roku o tej porze pryskałem raz albo 2 razy mocznikiem 25kg na hektar ale w tym roku nie co robic bo juz oststnie dni kiedy moge wjechac zeby jej nie łamac? Jakie zapotrzebowanie na składniki odżywcze ma kukurydza?

Ja używam Atranexu i pryskam przed wschodowi efekt jest super..

Czy u was też, macie problem z tym ptactwem? U nas jak w tym roku dziki sobie odpuściły, to teraz żurawie zaczynają się pojawiać. Rok temu znajomemu wyżarły prawie w 100% 5 ha pole. U nas na razie są dwa. Jednak w okolicy widziałem całe stado(mogło być ich nawet ze 20). Strach pomyśleć jak wjadą w kukurydzę wyciągać młode siewki. Kiedyś wystarczyło zatrąbić i "spieprzały" w podskokach, teraz chodzą jak bociany koło kosiarki.

Poszukuję informacji na temat nasion kukurydzy LG 3215 a dokładniej chodzi o to czy ktoś posiada takowe nasiona zaprawione w 2007 lub 2008 roku czy są dostępne tylko takie poddane ponownie ocenie w 02-2008 a zaprawiane pod koniec 2006. Podsumowując szukam informacji czy są dostępne w sprzedaży "świeże" nasiona wyżej wymienionej odmiany czy tylko takie poddane ponownie ocenie.

D ecyzja o terminie i sposobie siewu kukurydzy w gospodarstwie to jeden z kluczowych momentów w jej uprawie. Okazuje się, że w zależności od tego czy planujemy zebrać kukurydzę na ziarno czy też na kiszonkę, istnieją pewne różnice. Na co warto zwrócić uwagę planując siew kukurydzy kiszonkowej? Z pewnością na wybór właściwego terminu jej siewu. Znajdziemy wiele publikacji, z których odczytamy tak zwane regionalne zalecenia terminu siewu kukurydzy. Zakładają one, że optymalny powinien odbyć się między 15 kwietnia a 15 maja. Oczywiście można sugerować się tego typu rekomendacjami, lecz moment siewu najlepiej określić na podstawie średniej dobowej temperatury gleby. Dla odmian z ziarnem w typie flint jest to zakres 8-9 °C, a dla dentów 10-12°C. Warto o tym pamiętać, ponieważ chłodny kwiecień z przymrozkami na przełomie miesiąca spowodował, że siewy są lekko opóźnione względem zeszłego roku. W żywieniu bydła najlepiej sprawdzają się odmiany kukurydzy z typem ziarna flint/dent, które z reguły wykazują się bardzo dobrym wigorem początkowym, jak i wysoką tolerancją na wiosenne chłody. Nie warto nadmiernie przyspieszać terminu siewu. Młode rośliny kukurydzy szybciej i lepiej rozwijają się, gdy trafią na dogodne warunki, które zależą właśnie od temperatury i dostępności wody w glebie. Musimy mieć także świadomość, że długość dnia wpływa na rozwój roślin, co ma związek z ich fizjologią. Przy wydłużającym się dniu kukurydza skupia się na wzroście i rozwoju części wegetatywnych, czyli liści i łodygi, niestety kosztem produkcji ziarna. Dlatego też planując siew kukurydzy ziarnowej i kiszonkowej, powinniśmy zacząć od „ziarnówek”. Istnieje również różnica w normie wysiewu pomiędzy odmianami kiszonkowymi i ziarnowymi. W przypadku tych pierwszych warto zwiększyć zagęszczenie o około 10% względem odmian ziarnowych. Zabieg ten ma na celu zwiększenie plonu biomasy. Pamiętajmy jednak, że ilość roślin na powinna być dostosowana do stanowiska glebowego oraz do charakterystyki danej odmiany. Na przykład odmiana kiszonkowa DKC3418 to roślina wysoka i silnie ulistniona, rekomendowana raczej na lepsze stanowiska glebowe. Dlatego w tym przypadku norma wysiewu to 8,0-9,0 roślin na czyli 80-90 tys. nasion na ha. Kolejny bardzo ważny aspekt w planowaniu siewów kukurydzy kiszonkowej to wyliczenie areału, jaki musimy pod nią przeznaczyć, tak żeby wyprodukować odpowiedni zapas kiszonki. Jest to bardzo istotne, ponieważ niewystarczająca baza pokarmowa będzie wiązała się z koniecznością zakupu kiszonki. W tym przypadku nie mamy pewności, co do jakości i parametrów zakupionego materiału, a jego transport wymagać będzie odpowiedniej logistyki i wygeneruje dodatkowe koszty. W oszacowaniu jaką część w strukturze zasiewów stanowić będzie kukurydza kiszonkowa, należy sprawdzić: średnie dzienne zużycie kiszonki na sztukę. Uwzględniamy tutaj wszystkie grupy technologiczne, w których dawce pokarmowej wykorzystujemy kiszonkę. Z pewnością będą to krowy mleczne i opasy. Jałówki i krowy zasuszone nie powinny otrzymywać kiszonki z kukurydzy ze względu na wysoką jej energetyczność i ryzyko nadmiernego otłuszczenia zwierząt. Następnie mnożymy zapotrzebowanie przez ilość sztuk w stadzie, a potem przez 450 dni (365 dni plus czas niezbędny do prawidłowego zakiszenia kukurydzy). Do wyniku, który otrzymamy doliczyć należy około 10% na wypadek niekorzystnych warunków wegetacji i ryzyka uzyskania niskich plonów. Kolejne 10% należy doliczyć z uwagi na ewentualne straty – łącznie doliczamy 20%. Zapotrzebowanie, które uzyskamy dzielimy przez średni plon z ha, zgodnie z poniższym wzorem: Przy założeniu, że średnio krowa w naszym gospodarstwie otrzymuje 25 kg kiszonki z kukurydzy, a całe stado liczy 100 sztuk – dziennie potrzebujemy 2,5 t kiszonki z kukurydzy, co w okresie 450 dni i doliczonymi 20% rezerwy daje 1350 t. Jeżeli średnio z hektara w gospodarstwie uzyskujemy 45 t świeżej masy łatwo wyliczyć, że do zabezpieczenia bazy pokarmowego naszego stada potrzebujemy 30 ha czyli 0,3 ha/szt. Przestrzeganie wyżej wymienionych zasad siewu kukurydzy kiszonkowej oraz właściwe oszacowanie jej areału to pierwszy krok do przygotowania kiszonkowej bazy pokarmowej, z której będziemy korzystać podczas żywienia krów. Możliwość przygotowania nowej pojawi się dopiero za rok. Autor: Wojciech Pieczewski

Przymierzam się do zakupu przystawki do kukurydzy 6 rzędowej. Ma pracować z Claasem Dominatorem 98 Maxi. Jaki system cięcia polecacie śmigłowy czy rotorowy? Jaką markę polecacie? Przystawka ma być w przedziale cenowym do ok 50-60 tyś.

O bsada roślin bardzo silnie wpływa na ogólną kondycję roślin, szczególnie w warunkach stresowych, ich pokrój oraz rozmiar zawiązywanych kolb. To jeden z głównych czynników plonotwórczych w uprawie kukurydzy. Optymalna obsada roślin, przy której plon jest najwyższy, zależy zarówno od odmiany, jak i od warunków siedliskowych. Odmiany ziarnowe wysiewamy w mniejszym zagęszczeniu niż odmiany przeznaczone do zbioru na kiszonkę i biogaz. Zwiększenie liczby roślin kukurydzy na jednostce powierzchni, podobnie jak opóźnienie terminu siewu nasion, przyczynia się do zwiększenia produkcji biomasy. Odmiany wcześniejsze, które z reguły wytwarzają mniejszą biomasę niż odmiany późniejsze, wysiewamy w większym zagęszczeniu, natomiast odmiany późniejsze – w mniejszym. Mieszańce o kolbach typu flex, czyli takie, których rozmiar kolb zależy od zagęszczenia roślin i takich czynników jak dostępność wody i składników pokarmowych, wysiewamy najczęściej w niezbyt dużym zagęszczeniu (np. 75-80 tys. nasion/ha), ponieważ wówczas osiągają one najwyższe plony. Wielkość ich kolb jest „dostosowywana” do możliwości produkcyjnych środowiska. Z kolei mieszańce o kolbach typu fix, czyli takie, których rozmiar kolb pozostaje względnie stały bez względu na warunki uprawowe, najczęściej wysiewamy w nieco większym zagęszczeniu (np. 80-85 tys. nasion/ha), szczególnie na stanowiskach o wysokim potencjale plonowania, gdzie w korzystnych warunkach uprawowych daje to możliwość uzyskania dodatkowej zwyżki plonu (nawet do 90 tys. nasion/ha). Ilość wysiewu nasion i wynikająca z niej obsada roślin powinny być również dostosowane do potencjału produkcyjnego gleby: w warunkach optymalnej dostępności wody oraz składników pokarmowych stosujemy wyższe obsady roślin niż w warunkach ich deficytu. Jakość polskich gleb, rozumiana jako ich przydatność do produkcji rolniczej, należy do najniższych w Europie. Prawie ⅓ ogólnej powierzchni gruntów ornych to gleby słabe i bardzo słabe, a zaliczane do najlepszych czarnoziemy i czarne ziemie zajmują jedynie około 2% tej powierzchni. Ponadto gleby w Polsce charakteryzują się bardzo dużym zróżnicowaniem przestrzennym, zarówno na poziomie regionów, jak i pomiędzy gospodarstwami, a nawet w obrębie poszczególnych pól. W wyniku tej zmienności różne obszary pól charakteryzują się różną produktywnością. Dlatego też w celu efektywnego zarządzania przestrzennym zróżnicowaniem potencjału plonowania gleby w obrębie danego pola opracowano technologię zmiennej ilości wysiewu nasion (Variable Seeding Rate – VSR). Polega ona na precyzyjnym dostosowaniu ilości wysiewanych nasion do miejscowego potencjału produkcyjnego danego stanowiska w celu maksymalizacji wysokości plonowania (w tym wypadku kukurydzy). Optymalizacja ilości wysiewu nasion polega tutaj na racjonalnym zwiększeniu ilości wysiewu nasion na obszarach danego pola o wyższym potencjale plonowania oraz na jej zmniejszeniu na obszarach o niższym potencjale. Technologia VSR jest jednym z elementów współczesnego rolnictwa precyzyjnego i przyczynia się do bardziej racjonalnego i zrównoważonego wykorzystania dostępnych zasobów naturalnych i środków do produkcji. Jednym z najlepszych narzędzi cyfrowych dostępnych na polskim rynku dedykowanych do wsparcia zarządzania rolniczą produkcją roślinną jest platforma Climate FieldView. Umożliwia ona między innymi prowadzenie monitoringu upraw oraz generowanie skryptów zmiennej ilości wysiewu nasion kukurydzy i nawozów w sposób prosty i intuicyjny. Przystępując do siewu nasion należy również pamiętać o odpowiedniej głębokości wysiewu, czyli takiej, przy której nasiona mają kontakt z wilgotną warstwą gleby. Nie jest to wielkość stała i niezmienna w czasie, lecz zależna od aktualnego stanu uwilgotnienia gleby oraz jej zwięzłości. Dla każdego pola powinna być więc dobierana indywidualnie. Zbyt płytki siew, szczególnie na glebach podatnych na przesuszanie, wiąże się z ryzykiem pogorszenia wschodów z powodu niedoboru wody. Natomiast w przypadku głębszych siewów, warunki wilgotnościowe są wprawdzie lepsze, ale niższa temperatura gleby wpływa niekorzystnie na proces kiełkowania, co powoduje opóźnienie i pogorszenie wyrównania wschodów. Orientacyjnie głębokości te wynoszą 4-5 cm na glebach ciężkich oraz 6-7 cm na glebach lekkich. Szybkie i wyrównane wschody oraz ustalenie optymalnej obsady roślin zapewniają udany początek wegetacji kukurydzy oraz solidne podstawy do uzyskania wysokich plonów jesienią. Autor: Marcin Liszewski

H odowla roślin to proces mozolny i czasochłonny. Od momentu stworzenia nowej odmiany, do pojawienia się jej w ofercie firmy nasiennej mija kilka lat. Aby nadążyć za rosnącymi wymaganiami rolników, nieprzewidywalnymi warunkami pogodowymi, a także i uwarunkowaniami rynkowymi, hodowcy muszą przewidzieć te zmiany z dużym wyprzedzeniem. Kukurydza jest wdzięcznym obiektem prac hodowlanych. Proces udoskonalania odmian tej rośliny jest niezwykle efektywny. Jego miarą jest przyrost plonowania osiągany rok do roku przez nowe mieszańce. W hodowli wszystkich roślin uprawnych duże znaczenie mają prace nad odpornością. Ich celem jest uzyskanie odmian tolerancyjnych na konkretny patogen lub czynnik abiotyczny. To działanie umożliwia zmniejszenie zużycia niektórych środków do produkcji, czyli na przykład zmniejszenie stosowanych dawek środków ochrony roślin lub nawet całkowite ich wyeliminowanie. Obniża to koszty produkcji i jest najtańszym sposobem zwalczania patogenów. Dodatkową zaletą wyboru odmian tolerancyjnych na określony biotyczny czynnik stresowy jest dbałość o środowisko naturalne. W kukurydzy ziarnowej prace hodowlane koncentrują się na uzyskaniu roślin cechujących się szybkim oddawaniem wody w końcowym etapie dojrzewania. Odmiany charakteryzujące się efektem Dry-Down wcześniej osiągają dojrzałość do zbioru i posiadają niższą wilgotność ziarna, co redukuje koszty suszenia. Inne priorytety mają hodowcy odmian kiszonkowych. Ich prace skupiają się na poprawie parametrów jakościowych biomasy oraz ulepszeniu między innymi efektu Stay-Green. Rośliny powinny cechować się zdolnością utrzymania zielonych liści i łodyg jak najdłużej, ponieważ wydłuża to okno zbioru kukurydzy na kiszonkę z zachowaniem optymalnych parametrów jakościowych kiszonki. Jednak największym wyzwaniem dla wszystkich hodowców zajmujących się kukurydzą jest maksymalne uniezależnienie plonowania od przebiegu warunków atmosferycznych. Pogoda jest aktualnie głównym zagrożeniem uprawowym. Wiosenne chłody i okresowe susze w okresie letnim limitują plonowanie. Deficyt wody kukurydza najsilniej odczuwa latem. Największe na nią zapotrzebowanie wykazuje podczas kwitnienia. W Polsce występuje pogłębiający się niedobór wody w glebie. Rezultatem okresowych susz jest słabsze zapylenie kolb, gorsze ich zaziarnienie oraz mniejsza masa tysiąca nasion. Dlatego tak istotne jest, by rośliny posiadały silne, dobrze rozbudowane i efektywnie penetrujące głębsze warstwy podłoża korzenie. Kluczowa jest także i odpowiednia synchronizacja kwitnienia oraz wydajny przebieg procesu fotosyntezy. Na rynku od kilku lat dostępne są hybrydy o podwyższonej tolerancji na wysoką temperaturę i okresowe niedobory wody w glebie. Z uwagi na to, iż aura wskazywana jest przez rolników jako główne zagrożenie uprawowe, specjaliści z firm nasiennych podjęli prace nad kompleksowymi rozwiązaniami redukującymi to ryzyko. Program Field Shield łączy wysoką wydajność i stabilność plonowania z podwyższoną tolerancją na stresy abiotyczne – wysoką temperaturę w trakcie kwitnienia i okresowe niedobory wody w glebie. Przykładem odmiany należącej do tego programu jest średniowczesny mieszaniec DKC3595 (FAO 240-250). To wyjątkowo plenna odmiana, która bardzo dobrze toleruje trudne warunki uprawowe i sprawdza się również na słabszych stanowiskach glebowych. Posiada dobry wigor początkowy, dobrze znosi okresowe warunki suszowe, nie wylega i charakteryzuje się niską wilgotnością ziarna w czasie zbioru. Tego typu rozwiązania powstały w oparciu o kompleksową analizę i ocenę wartości gospodarczej odmian kukurydzy na podstawie wielu różnych kryteriów, które wcześniej nie były analizowane. Zmieniające się otoczenie i warunki produkcyjne wymuszają konkretne kierunki prac hodowlanych, nastawionych na wytworzenie odmian spełniających rosnące oczekiwania producentów rolnych. Warto zapoznać się z takimi systemowymi rozwiązaniami oferowanymi przez firmy nasienne i podnieść rentowność produkcji kukurydzy. Autorka: Anna Rogowska

W naszym kraju od wielu lat obserwujemy deficyt lub niekorzystny rozkład opadów. Powoduje to stale pogłębiający się niedobór wody w glebie. Efektem takiego przebiegu pogody są spadki plonu kukurydzy. Wynikają z gorszego zapylenia kolby i wytworzenia mniejszej liczby ziaren. Deficyty wody są szczególnie niebezpieczne na słabszych stanowiskach, cechujących się mniejszą pojemnością wodną. W stresowych warunkach uprawowych bardzo ważne jest, aby kukurydza miała dostęp do wody zgromadzonej w głębszych warstwach podłoża. W glebach zwięzłych, charakteryzujących się nieodpowiednią strukturą, korzenie roślin nie sięgają głębszych poziomów. Nie docierają do wody. W skrajnych przypadkach może to doprowadzić do uschnięcia całej plantacji. W uprawie kukurydzy newralgicznym okresem, w którym deficyt wody może znacząco obniżyć plonowanie jest czas kiełkowania i wschodów. Jedną z metod niwelowania stresu związanego z suszą na samym początku wegetacji kukurydzy jest zastosowanie biologicznie czynnych preparatów. Na przykład nasion otoczkowanych nawozem biologicznym, który zawiera cząstkę lipochitooligosacharydu. Środek ten stymuluje rozwój grzybów mikoryzowych. Kooperacja grzybów z rośliną może nawet tysiąckrotnie powiększyć strefę penetrowania gleby przez roślinę. Mikoryza ma bardzo pozytywny wpływ na wzrost i plonowanie roślin. Biorące w niej udział grzyby poprawiają zaopatrzenie roślin w wodę, a także stymulują pobieranie składników pokarmowych. Rośliny z mikoryzą cechują się wyższą tolerancją na stresy abiotyczne, w tym stres suszy. Przykładem takiego preparatu dedykowanego uprawie kukurydzy jest B-360. Zawiera on symbiotyczne cząsteczki sygnałowe umożliwiające komunikację pomiędzy rośliną a grzybem. Mają one kluczowy wpływ na powstawanie związku symbiotycznego pomiędzy korzeniami kukurydzy a grzybami mikoryzowymi. Wysyłają do rośliny sygnał, który „otwiera drzwi” do komórek korzenia dla grzybów mikoryzowych. Stymulują kiełkowanie zarodników, wytwarzając strzępki grzybni. Grzyby mikoryzowe mogą przedostać się do komórek korzenia i zacząć kolonizować roślinę, łącząc się z korą pierwotną jej korzenia. Dzięki tej kooperacji zwiększa się objętość funkcjonalna całego systemu korzeniowego. Kukurydza zyskuje dostęp do znacznie większej ilości wody i składników pokarmowych, co jest efektem poprawionej penetracji środowiska glebowego. Uprawa kukurydzy w naturalny sposób stymuluje faunę mikoryzową w glebie. Jednak po zastosowaniu biologicznego nawozu zaobserwowano dwukrotny wzrost obfitości występowania grzybów mikoryzowych w porównaniu z kontrolą oraz trzykrotny w porównaniu z sytuacją wyjściową sprzed wysiewu kukurydzy. Tego typu rozwiązanie świetnie sprawdza się w optymalnych warunkach uprawowych. Jednak praktyka rolnicza pokazuje, że pełny potencjał biologicznego nawozu ujawnia się w warunkach stresu wodnego. Wzmocnienie procesu symbiozy i wymiany między rośliną a grzybem pomaga roślinie przezwyciężyć deficyt wody. A to zapewnia prawidłowe tempo wzrostu roślinom kukurydzy, a także i wytworzenie prawidłowej ilości biomasy. Warto zatem poświęcić chwilę na analizę oferty rynkowej i wybrać pod tegoroczne zasiewy nasiona, nie tylko pod kątem potencjału plonotwórczego konkretnej odmiany, ale także i sposobu zabezpieczenia materiału siewnego. Propozycja marki Dekalb zawiera takie dodatkowe „zabezpieczenie” w postaci wyjątkowej kombinacji zapraw nasiennych łączących w sobie produkty fungicydowe, insektycydowe i biologiczne. To zintegrowane rozwiązanie kompleksowo chroni uprawy na początku sezonu: poprawia kondycję, wyrównanie i wigor roślin, a tym samym maksymalizuje potencjał plonowania. Środki biologiczne zwiększają również dostępność i wchłanianie składników pokarmowych przez korzenie, sprzyjając rozwojowi korzeni i pędów. Autorka: Anna Rogowska

witam co do tematu mam taki problem posiadam bvl 170 na 6 pił i przy wycinani kuku staja piły zwłaszcza te boczne dochodza do połowy wysokosci pryzmy i koniec winda idzie noz nie...na sucho jest ok....w balocie tne tylko tylnim i tez jest super prosze o pomoc