Pchełka rzepakowa

[rzeznik13]

Pchełka rzepakowa - Chrząszcz pchełki rzepakowej jest największym spośród pchełek występujących na rzepakach. Dorosły osobnik ma długość 3-4 mm, barwę czarno-niebieską lub czarno-zieloną z metalicznym połyskiem i jest podłużnie owalny. Głowa, czułki i nogi są częściowo brunatno-czerwone. Larwa jest brudnobiała o długości 6-7 mm z ciemnobrązową głową i 3 parami odnóży na tułowiu i pokryta ciemnymi plamami i szczotkowatym owłosieniem. Na ostatnim segmencie ciała znajdują się dwa skierowane do góry kolce. Jesienią na młodych roślinach rzepaku pojawiają się dorosłe chrząszcze. Samice składają jaja w glebie przy roślinach na głębokości 1-2 cm. Jedna samica może złożyć do 800 jaj. W korzystnych warunkach pogodowych (bardzo łagodna zima – ponad 5^oC) składanie jaj może się odbywać przez całą zimę. Wylęgłe larwy przechodzą na rośliny i wgryzają się do głównych nerwów liści ogonków liściowych. Żerują aż do wiosny wewnątrz roślin, przedostając się do pędów lub liścia sercowego. Od końca kwietnia do początku czerwca opuszczają rzepak i przepoczwarzają się w glebie. Chrząszcze przez krótki okres żerują, po czym zapadają w letnią diapauzę. Jesienią pojawiają się na młodych roślinach rzepaku. Pchełka rzepakowa ma tylko jedno pokolenie rocznie. Roślinami żywicielskimi oprócz rzepaku są przede wszystkim uprawne rośliny kapustowate: kapusta, brokuł, brukiew, rzepa ścierniskowa, jak też liczne dziko rosnące: gorczyca polna, rzodkiew świrzepa i tobołki polne.