Czyściec błotny

Czyściec błotny (Stachys palustris), z rodziny jasnotowatych, jest byliną o długim, podziemnym kłączu i rozłogach rozrastających się tuż pod powierzchnią gruntu, które jesienią tworzą na końcach mięsiste i segmentowane bulwy pędowe osiągające kilka cm długości i do 0,5–1,5 cm średnicy. Czyściec rośnie zazwyczaj na mocno zachwaszczonych polach uprawnych, na glebach świeżych i wilgotnych, zarówno w zbożu, jak i wśród roślin okopowych. Występuje też na wilgotnych łąkach i na brzegach zbiorników wodnych, w miejscach zaburzonych, gdzie woda okresowo niszczy roślinność. Dawniej gatunek ten wykorzystywany był jako roślina jadalna, paszowa i lecznicza.