Przeszukaj forum

Witam. Drodzy AgroFotowicze czy istnieje jakiś preparat do zwalczania much u bydla gdzie nie trzeba wyprowadzać zwierząt z pomieszczenia?

Mam duży problem z pozbyciem się chrzanu z pola. Są to "samosiewki" chrzanu, nigdy nie był tam uprawiany. W czasie jak była tam trawa, czy później lucerna nie rozrastał się on tak bardzo, teraz gdy były zasadzone tam buraki pastewne i przeprowadzone normalne zabiegi agrotechniczne chrzan rozprzestrzenił się na większy areał i już zaczyna przeszkadzać. Jak można się go pozbyć z pola, w przyszłym roku będą tam ziemniaki.

Witam Czy stosował ktoś z was doglebowo w pszenżycie ozimym środki takie jak Sempra 500 SC (0,375 l/ha) + Tolurex 500 SC (1,75 l/ha) ? Chciałbym teraz jesienią zwalczyć chwasty jedno i dwuliścienne, gdyż wiosną mogę mieć problemy ze wczesnym wjechaniem w uprawę.

Mam problem z wołkiem zbożowym który zalągł się w jęczmieniu i pszenicy. Przechowuję ziarno w drewnianych sąsiekach mam niewiele może 1t używam tylko dla siebie (dla kur,krów). Czym mogę to zwalczyć ? podobno świece dymne są dobre ale nie wiem czy można je stosować na zboże czy musi być puste pomieszczenie, moje sąsieki są w drewnianej stodole więc nie jest zbyt szczelnie. Proszę o pomoc i doradzenie czegoś

Panowie pomóżcie , jakie środki stosujecie w zwalczaniu Szarka Komośnika bo u mnie nie długo nie będzie plantacji ?

Witam, po przeglądzie plantacji pszenicy ozimej spotkałem się z czymś takim pomiędzy kolankami. U sąsiadów też to jest. Co to może być za szkodnik lub choroba?

Witam, mam pytanie. Zastanawia mnie to, czy wiosną najpierw stosować nawozy sztuczne, czy zwalczać chwasty w zbożach ozimych. Zawsze zwalczałem chwasty jesienią, ale tym razem nie pozwoliła pogoda... Dziękuje i pozdrawiam!!!

Połyśnica marchwianka (chamaepsila rosae) to muchówka z rodziny połyśnicowatych. Długość - 4-6mm. Kolor: czarny, skrzydła, czułki i nogi żółte.

Osobniki rozwijające się na topoli są jasnozielone długości do 2,5 mm, a osobniki żerujące na korzeniach marchwi są jasnożółte długości do 3 mm.

Śmietka ćwiklanka - Osobnik dorosły jest szarą lub szarozieloną muchówką około 7 mm długości. Jaja do 1 mm długości, mają wrzecionowaty kształt, są białe i posiadają charakterystyczną siateczkowatą powierzchnią. Składane są w złożach, po kilka sztuk, na spodniej stronie liści. Larwa jest beznoga, kremowej barwy i dorasta do około 8 mm długości.

Chrząszcze z rodziny stonkowatych. Żeruje wiosną, pojawia się w III dekadzie kwietnia. Jest niebezpieczny do końca maja (do 6 fazy liści buraka). Chrząszcze błyszczące, czarnozielone, 1,8-2,5 mm długości, uszkadzają kiełki, liścienie i pierwsze liście. Larwy żerują na części podliścieniowej. Pchełka jest bardzo niebezpiecznym szkodnikiem, może spowodować całkowite zniszczenie plantacji.

Bielinek rzepnik (Pieris rapae syn. Artogeia rapae) – owad z rzędu motyli. Skrzydła o rozpiętości 40–46 mm, białe, z czarną plamą przy wierzchołku. Na wierzchu skrzydła jedna czarna (u samca) lub dwie (u samicy) czarne plamki. Spód tylnego skrzydła żółty. Owady dorosłe można spotkać od kwietnia do początku czerwca (pokolenie wiosenne), a następnie od lipca do początku września (pokolenie letnie). Motyle pokolenia wiosennego są mniejsze niż osobniki pokolenia letniego. Imagines żywią się nektarem. Samice składają do 50 jaj[potrzebne źródło]. Gąsienice żerują w czerwcu (pierwsze pokolenia), a następnie we wrześniu i październiku (drugie pokolenie). Podstawowymi roślinami żywicielskimi gąsienic są rośliny z rodziny kapustowatych takie jak kapusta, pieprzyca, gęsiówka, czosnaczek. Roślinami żywicielskimi uzupełniającymi są rezedy. Przepoczwarczenie następuje w poczwarkach przyczepionych do rodziny żywicielskiej lub w jej pobliżu. Poczwarka jest formą zimującą. Typowe biotopy tego motyla to lasy, zarośla, pola uprawne, miedze, tereny ruderalne, ogrody i sady.

Bielinek kapustnik (Pieris brassicae) – motyl dzienny z rodziny bielinkowatych (Pieridae). Rozpiętość skrzydeł 5–6 cm. Wierzchołek I pary skrzydeł z czarną plamą. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samice mają na skrzydle pierwszej pary dwie czarne plamy, które nie występują u samców. Występuje w lasach, na polach, w ogrodach i sadach. Gąsienice żerują na roślinach z rodziny krzyżowych (Brassicaceae) takich jak kapusta, gorczyca polna, rzodkiew świrzepa, a także nasturcja. Może być szkodnikiem ogrodów warzywnych. Europa, Basen Morza Śródziemnego, Afryka Północna oraz zachodnia Azja do Himalajów. Ma tendencje do migracji. W warunkach klimatycznych Europy Środkowej rocznie rozwijają się 2 pokolenia (maj–czerwiec i lipiec–wrzesień), rzadziej 3 (dodatkowe w październiku). Samice pierwszego pokolenia składają jaja przeważnie na roślinach dziko rosnących. Dopiero potomstwo kolejnego pokolenia żeruje na roślinach uprawnych.

Piętnówka kapustnica (Mamestra brassicae) − owad z rzędu motyli, z rodziny sówkowatych (Noctuidae). Występuje głównie z kapuście.

SEGURIS – innowacyjny fungicyd zbożowy Prezentację prowadził Marek Tański, ekspert firmy Syngenta Podstawowe informacje o fungicydzie oraz substancjach, które ten fungicyd zawierają. Fungicyd zbożowy nowej generacji: Izopirazam – nowa substancja aktywna, kolejny etap w rozwój środków ochrony roślin, fungicydów. Izopirazam pojawił się w Wielkiej Brytanii po 2010 r. Substancja ta jest wykorzystywana nie tylko w zbożach ale tez w uprawach sadowniczych. Wcześniej mieliśmy do czynienia z następującymi środkami grzybobójczymi: w latach 1990: Strobiluriny, w latach 1980: Triazole i Morpholiny, w latach 1960: Mancozeb i Chlorothalonil, przed 1940: z siarką i przed 1990 z miedzią. W prezentacji skupimy się na uprawach zbożowych, które są reprezentowane przez 2 produkty, ale zaczniemy od Segurisa. Seguris: Substancja aktywna: izopyrazam 125 g (ortofenyloamidy) + epoksykonazol 90 g (triazole) Seguris wykazuje działanie systemiczne, a na patogena wykazuje działanie zapobiegawczo i interwencyjnie. Jest to produkt dostosowany do zwalczania najczęściej występujących w naszym klimacie chorób: septoriozy, rdzy, brunatnej plamistości liście i wielu innych chorób. Dawka od 0,8 do 1,0 l/ha. Czas stosowania: od początku strzelania w źdźbło (BBCH30) do początku dojrzałości wodnej (BBCH 71). W Polsce polecamy produkt do zastosowania na liść flagowy i początek kłoszenia. Budowa produktu: W budowie widoczne są 2 pierścienie o nazwie: pirazolowy i benzonarbornerowy. Pierścień pirazolowy zapewnia wysoką skuteczność zwalczania patogenu, natomiast pierścień benzonarbornerowy odpowiada za długotrwałe działanie, zabezpieczenie przed pojawieniem się wtórnej infekcji. Działanie preparatu jest określone mianem podwójnego wiązania. Mocne wiązanie z patogenem i woskiem, dzięki czemu długie zabezpieczenie liścia. Izopirazan natychmiast przylega do liścia wiążąc się z jego warstwą woskową. Wyjątkowo efektywny bo działa w sposób zapobiegawczy. Seguris z siłą imadła wiąże się z patogenem. Odporny na zmienne warunki klimatyczne (silne opady, wysokie promieniowanie UV). Kiedy grzyb atakuje liść izopirazan blokuje patogena zanim zdąży się w nim zagnieździć. Blokuje wytwarzanie energii u atakującego patogena. PYTANIA Czy Seguris jest lepszym fungicydem niż np. Tilt Turbo? - Tilt Turbo i Seguris są fungicydami, które polecamy w innych fazach rozwojowych. Tilt turbo jest produktem, którego mocną strona jest zwalczanie mączniaka (na wczesne fazy rozwojowe), natomiast Seguris – podkreślamy mocne zwalczanie septoriozy, które są jeszcze bardziej znaczące w późniejszych fazach rozwojowych (w momencie tworzenia liścia flagowego). 2) Kiedy stosować Seguris? - W tym momencie, kiedy jest największa aktywność i roślina potrzebuje największego zabezpieczenia przed chorobami czyli w momencie wytwarzania liścia flagowego. 3) Czy Seguris jest polecany w technologii 2- czy 3-zabiegowej? - Jeśli chodzi o 3-zabieg: jest on nakierowany na zwalczanie chorób fuzeryjnych. Seguris jest polecany na ochronę przed najczęściej pojawiającym się chorobami i na zastosowanie jako 3. Zabieg. 4) Jak Seguris działa na choroby podstawy źdźbła? - Seguris jest polecany na liść flagowy, kiedy już mamy zakończoną podstawę źdźbła. Sam izopirazam wykazuje aktywność w ograniczaniu łamliwości podstawy źdźbła, jednak nie decydujemy się na jego stosowanie we wczesnych fazach rozwojowych, tylko stosujemy na liść flagowy. Jak długo działa produkt? W przypadku izopirazamu główna część substancji magazynowana jest w warstwie woskowej liścia. Ilość tej substancji nie zmienia się nawet na przestrzeni 28 dni (zapewnia ciągłe zabezpieczenie dla rośliny). Z kolei substancja z grupy triazoli działa w inny sposób, bowiem natychmiast dostaje się do wnętrza rośliny i natychmiast zwalcza patogen. Substancje, które znajdują się wewnątrz szybciej są metabolizowane przez roślinę, po 28 dniach już niewiele tej substancji znajduje się w roślinie. Przemieszczanie substancji w roślinie zapewnia ochronę nie przykrytych liści. Obydwie substancje dostają się do rośliny krótko po zabiegu. Przemieszczają się równomiernie w liściach zbóż ku ich wierzchołkom, tym samym cała powierzchnia blaszki liściowej jest chroniona przez długi czas. Nawet po 7 tygodniach w roślinie widać ochronnedziałanie preparatu Seguris. Szerokie spektrum zwalczanych chorób: - septorioza - rdza brunatna - rdza żółta - plamistość siatkowa - rynchosporioza - ramularia Długotrwałe zabezpieczenie przed septoriozą, w przypadku stosowania preparatu Seguris nawet chroniony jest3.liść rośliny od góry. Seguris wykazał 90-proc.skuteczność w przypadku w zwalczania septoriozy liści. Pełne zabezpieczenie przed patogenami już w dawce 0,8 l/ha. Seguris zwalcza najważniejsze choroby: septorioza paskowana liści i rdza brunatna. Na podstawie doświadczeń prowadzonych w Polsce udowodniono lepszą skuteczność w porównaniu do rynkowych standardów strobilurynowo-triazolowych. Różnice w skuteczności przy dawce 0,8 l/ha w stosunku do dawki 1l/ha są niewielkie (udowodniona skuteczność). PYTANIA Dlaczego warto kupić Seguris? - Produkt wyznacza nowy standard, jest jeszcze bardziej skutecznym preparatem od istniejących na rynku. 2) W jakich uprawach można stosować Seguris? - Seguris może być stosowany do pszenicy, jęczmienia, żyta, pszenżyta. Polecamy ten produkt w Polsce głównie do ochrony pszenicy. Jednak do ochrony jęczmienia przygotowujemy specjalnie dedykowany mu produkt. 3) Do kogo kierowany jest produkt – do rolnika czy gospodarstw wielkoobszarowych? - Do każdego, komu zależy na utrzymaniu zdrowego łanu i plonów. Dla wszystkich, którzy podążają za nowymi technologiami. 4) Co takiego jest w tej substancji, że koszt wynosi 200 zł/ha? - Seguris jest substancją, która ustawiana jest w okolicy ceny tych najlepszych produktów. 5) Czy izopirazam jest nowy na rynku? - Tak, pierwsza rejestracja produktu w Wielkiej Brytanii odbyła się w 2010 r., w Polsce 2012 r. Pełne wejście na rynek nastąpiło w 2013 r. Co z efektem plonotwórczym? Ci z Pastwa, którzy stosują fungicydy przede wszystkim przyzwyczaili się do efektu plonotwórczego. Seguris prowadzi do wyższego plonowania przy dłużej utrzymującej się zieloności liścia. Po zastosowaniu Segurisu, w Anglii zaobserwowano redukcję stresu suszowego na polu – zostało to potwierdzone wieloma doświadczeniami. Udowodniono, że Seguris powoduje również: mniejsze nagrzewanie rośliny, odbijanie promieni słonecznych, lepszą absorpcję energii słonecznej i przez to wyższe plonowanie. Zauważa się istotne różnice pomiędzy wynikami plonowania z zastosowaniem produktu Seguris oraz bez jego zastosowania. Seguris zapewnia osiągniecie dodatkowych kilogramów plonowania. Seguris jest polecany jako produkt kompletny, do zastosowania solo. Nie zaleca się mieszanie Segurisa z innymi środkami. Dopuszczalne jest mieszanie Segurisa z poniższymi substancjami: - Fungicidy: Amistar, Olympus, Bravo, Talius - Herbicydy: Starane, Starane Super -Insektycydy: Karate Zeon, Decis - Regulatory: Cerone, Moddus (max 0,3 l), Moddus+Cycocel, Cycocel, Terpal. Podsumowanie działania produktu Seguris: wyjątkowa skuteczność w zwalczaniu septoriozy i rdzy długi okres działania efekt plonotwórczy. PYTANIA: Czy wystarczy spryskać Segurisem na wiosnę? - Syngenta uważa, że największe znaczenie gospodarcze mają takie choroby, jak mączniak, septoriozy i rdze. My polecamy przynajmniej 2 zabiegi: na początku wegetacji i do ponownej ochrony. 2) O ile większe plonowanie? - O wpływie Segurisu na plonowanie już wspominaliśmy wcześniej. Większe plonowanie można uzyskać przy spełnieniu szeregu innych czynników. 3) W jakich warunkach pogodowych należy stosować Seguris? - Nie pryskamy w samo południe, kiedy słońce praży. - Temperatura poniżej 12 stopni w 2 godziny po zastosowaniu produktu utrudnia wejście substancji do wnętrza rośliny. Najlepiej zastosować przy temperaturze między 12 a 20 stopni C. 4) Czy jest różnica w łączeniu dwóch substancji a stosowaniu samych triazoli? - Tak, wydłużone działanie, poprawa skuteczności zwalczania poszczególnych patogenów jest powiązana z izopirazem. - Inny mechanizm działania: zabezpieczenie przed powstawaniem odporności. - Zastosowanie tej drugiej substancji aktywnej jest uzasadnione i daje wymierne korzyści. 5) Czy Seguris jest polecany na brunatną plamistość liści? - Tak, brunatna plamistość liści jest w zakresie chorób zwalczanych przez Seguris. 6) Ile czasu potrzeba aby preparat się dobrze wchłonął przed deszczem? - Bazując na naszych doświadczeniach, jest to około 1 godziny przy bardzo dużej ulewie. W przypadku drobnego deszcze będzie to poniżej godziny. 7) Czy SDHI mogą być stosowane dwa razy w sezonie? - Myślę, że można stosować SDHI, tylko jest to zupełnie nowa grupa. Nawet jeśli Syngenta wprowadzi nowe SDHI, myślę, że nasza rekomendacja będzie to jedno SDHI po to by, jak najdłużej zachować skuteczność i poczekać na pojawienie się odporności.

Zwójki - (Tortricidae) – rodzina małych motyli aktywnych o zmierzchu i w nocy. Ich nazwa wzięła się od tego, że gąsienice wielu gatunków (choć nie wszystkie) zwijają za pomocą przędzy liście roślin, na których żerują. Zwójkowate to drobne motyle o rozpiętości skrzydeł do ok. 25 mm.Jest to druga co do liczebności rodzina motyli w Polsce - do tej pory wykazano występowanie prawie 450 gatunków. Do najlepiej znanych należą: owocówka jabłkóweczka (Cydia pomonella) i owocówka śliwkóweczka (Cydia funebrana), których gąsienice odpowiedzialne są za robaczywienie owoców.

Pryszczarek pszeniczny - (łac: Sitodiplosis mosellana gehin). Pryszczarek pszeniczny to muchówka z rodziny pryszczarkowatych. Jest długości ok. 2 mm, ma smukłe ciało w kolorze pomarańczowym i długie nogi. Samice składają jaja w kwiatkach zbóż, a larwy zimują w glebie w resztkach pożniwnych. Pryszczarek żeruje na ziarniakach pszenicy, żyta, owsa i jęczmienia. Wysysają z nich soki, co powoduje pękanie okrywy owocowej kłosków, a nawet infekcje wirusowe. Przed żniwami schodą pod glebę. Aby je zwalczyć, należy prowadzic prawidłową agrotechnikę oraz zmianowanie.

Skoczek sześciorek - (Macrosteles laevis (Ribaut). Skoczek sześciorek ma w Polsce 2 pełne pokolenia. Możliwe jednak, że formy ciemne są trzecim pokoleniem tego szkodnika i rozwijają się z części złożonych jaj, które mają dać początek pierwszemu pokoleniu w kolejnym roku. Jaja zimują pod skórką źdźbeł zbóż i traw, gdzie chronione są przed warunkami zewnętrznymi. Pierwsze nimfy pojawiają się z końcem kwietnia i intensywnie żerując wysysają soki z roślin. Przechodzą 4 stadia larwalne, pomiędzy którymi linieją. Wylinki larwalne, z wbitym sztylecikiem pozostają na roślinach jeszcze przez pewien czas (Fot. 4). Pierwsze owady dorosłe pojawiają się, w sprzyjających warunkach pogodowych już w pierwszej dekadzie maja. Długość życia samców pierwszego pokolenia wynosi od tygodnia do dwóch. Samice żyją znacznie dłużej, bo od 3 do nawet 5 tygodni, składając w ciągu życia około 50 jaj (w sprzyjających warunkach nawet 150!). Po około 2 tygodniach z jaj wylęgają się nimfy, które po około 3 tygodniach żerowania i również 4 wylinkach stają się owadami dorosłymi. Często okres rozwoju obu pokoleń zazębia się, gdyż część owadów z pierwszego pokolenia może być aktywna nawet we wrześniu, kiedy większość nimf drugiego pokolenia przeobraziła się już w owady dorosłe.

Pędziorek chmielowiec - (Tetranychus urticae) – gatunek roztocza z rodziny przędziorkowatych. Powszechny szkodnik, żerujący na około 180 gatunkach roślin, w tym na około 100 gatunkach roślin użytkowych. Samice mają kształt owalny, zmieniają barwę w zależności od pory roku. Zimujące samice są koloru ceglastopomarańczowego, natomiast w lecie są koloru żółto-zielonego. Samice mają zdolność do wytwarzania pajęczynki. Samce są kształtu romboidalnego i mniejsze od samic. Działanie szkodliwe mają pajęczaki dorosłe oraz larwy i nimfy. Stadium zimującym jest zapłodniona samica, która chowa się w glebie. Jaja są składane po spodniej stronie liści. Samica składa około 100 jaj. Pełen rozwój, w zależności od warunków trwa od jednego do trzech tygodni.

Strąkowiec - (Acanthoscelides obtectus) – chrząszcz z rodziny strąkowcowatych na stonkowatych. Jest to niewielki chrząszcz, pochodzący z Ameryki Południowej i Środkowej, rozprzestrzeniony w wyniku transportu fasoli konsumpcyjnej. Obecnie występuje we wszystkich strefach klimatycznych, wszędzie tam gdzie uprawia się i magazynuje fasolę. Uważany jest za głównego szkodnika ziaren fasoli. Chrząszcze te są owalne, samice osiągają długość do 3,0-4,5 mm, samce są nieco mniejsze. Głowa jest silnie wydłużona, czarna z żółtymi włoskami na czole. Strona grzbietowa zabarwiona jest na kolor oliwkowy z szarymi plamkami, końce pokryw są czerwonawe, spodnia strona ciała jest koloru szarego.

Śmietka kiełkówka - Hylemyia florilega Zett. = Phorbia platura Meig. = Delia platura Meig. Mucha o długości 3-5 mm barwy szarej z trzema brunatnymi smużkami na przedpleczu, na odwłoku podłużna ciemniejsza smuga. Jajo wydłużone długości 1 mm, białe. Larwa beznoga, o ciele zwężonym ku przodowi, barwy kremowo-białej o długości do 7-8 mm, na końcu z koroną wyrostków. Bobówka brunatna długości 4 mm. Zimuje larwa w bobówce w 5 cm warstwie gleby. Muchówki wylatują w końcu kwietnia i początku maja. Po kopulacji składają jaja pod grudki gleby, w szczątki roślinne. Rozwój larw trwa 2-4 tygodni, przepoczwarczają się w glebie. Muchówki drugiego pokolenia pojawiają się odpowiednio w lipcu i sierpniu/wrześniu. W roku występują trzy pokolenia, ale najbardziej szkodliwe są larwy I i II pokolenia. Jest to typowy polifag powszechnie występujący w Polsce. Larwy niszczą kiełkujące ogórki i inne dyniowate, fasolę, groch, bób, bobik, łubin oraz kukurydzę. Świeżo wylęgłe larwy żerują w oborniku i resztkach roślinnych. Larwy atakują nabrzmiałe nasiona jak i kiełki niszcząc je często przed ich wyjściem na zewnątrz. Szkody są szczególnie częste w terenach osłoniętych, w rejonach stałej uprawy roślin dyniowatych, strączkowych i warzywnych. Chłodna i wilgotna pogoda sprzyja rozwojowi larw, kiedy kiełkowanie nasion jest opóżnione. Często występuje na polach regularnie nawożonych obornikiem, na glebach wilgotnych i próchnicznych.

Błyszczka jarzynówka - (Phytometra gamma), owad zaliczany do rodziny sówkowatych, występujący w Eurazji i północnej Afryce.Osiąga rozpiętość skrzydeł do 4,5 cm. Ubarwienie skrzydeł brunatnoszare z czerwonawym odcieniem, pośrodku przedniej pary jasna plama w kształcie litery gamma, tylne skrzydła żółtawoszare z ciemnym brzegiem, tułów i odwłok szare. Motyle pojawiają się licznie od maja do września, przylatują z północnej Afryki. Latają także w ciągu dnia (w przeciwieństwie do większości sówkowatych), żywią się nektarem kwiatów. Samice składają jaja na różnych gatunkach roślin, także uprawnych, i na sadzonkach w szkółkach leśnych. Żerujące gąsienice wyrządzają znaczne szkody w uprawach m.in. lnu, tytoniu, roślin krzyżowych, a także młodych sosen. Gąsienice są jasnozielone, niekiedy z niebieskawym odcieniem, z pojedynczymi kępkami włosków na ciele, na grzbiecie mają białe paski, po bokach żółte. Przepoczwarczenie następuje po kilku tygodniach na spodniej stronie liści, w wełnistym kokonie, motyle pojawiają się po 2-3 tygodniach. W ciągu 1 roku rozwijają się 3-4 pokolenia. Część motyli odlatuje jesienią do krajów południowych.

Drobnica burakowa - (Atomaria linearis), owad z rodziny zatęchlakowatych z podrzędu chrząszczy wielożernych (Polyphaga), rozpowszechniony w całej Europie. Drobnica burakowa osiąga długość około 1 mm. Ma ciało brunatne, porośnięte drobnymi szczecinkami. Szkodnik upraw buraków. Zimują jako formy dorosłe na polach, wśród szczątków roślinnych, wiosną żerując uszkadzają liście i łodygi buraków. Z końcem wiosny wylęgają się larwy żywiące się również tym samym pokarmem. Podczas masowych pojawów drobnica burakowa może spowodować znaczne straty w uprawach.

Śmietka ćwiklana - ( łac. Pegomyja hyosciami Panz.). Osobnik dorosły jest szarą lub szarozieloną muchówką około 7 mm długości. Jaja do 1 mm długości, mają wrzecionowaty kształt, są białe i posiadają charakterystyczną siateczkowatą powierzchnią. Składane są w złożach, po kilka sztuk, na spodniej stronie liści. Larwa jest beznoga, kremowej barwy i dorasta do około 8 mm długości. Występuje w trzech pokoleniach w ciągu pełnego sezonu wegetacyjnego przy czym dla buraka szkodliwym jest tylko pokolenie pierwsze. Gatunek ten jest polifagiem występującym rok rocznie na obszarze całego kraju, ale tylko co kilka lat pojawia się w dużym nasileniu mogącym uszkodzić buraki. Stadium szkodliwym śmietki są larwy, które po wylęgu z jaj wgryzają się pomiędzy dolną i górną skórkę liścia wygryzając jego miękisz. Następstwem tego są duże, nieregularne plamy na liściach zwane "minami". Wczesny wysiew, właściwa agrotechnika umożliwiająca burakom stały wzrost, wykonanie 2-3 opryskiwań Bioczosem*(co 7 dni) w okresie wschodów, utrzymywanie plantacji w stanie wolnym od chwastów kwitnących oraz z rodziny komosowatych znacznie ogranicza szkody. W lata gradacji śmietki, w okresie gdy buraki znajdują się w fazie 2-3 liści właściwych, należy usunąć z roślin uszkodzone liście z larwami i zniszczyć je.