Przeszukaj forum

Pokazywanie wyników dla tagów 'zwalczanie'.

  • Szukaj wg tagów

    Wpisz tagi, oddzielając przecinkami.
  • Szukaj wg autora

Typ zawartości


Forum

Blogi

Categories

Kategorie


Szukaj wyników w...

Znajdź wyniki, które zawierają...


Data utworzenia

  • Rozpocznij

    Koniec


Ostatnia aktualizacja

  • Rozpocznij

    Koniec


Filtruj po ilości...

Data dołączenia

  • Rozpocznij

    Koniec


>

Grupa


ICQ


Yahoo


Jabber


Skype


Lokalizacja


Zainteresowania


Kod pocztowy

Znaleziono 51 wyników

  1. Witam!!! Jestem w trakcie nabywania 13ha 8letniego a na niektórych kawałkach nawet starszego ugoru. Klasy IIIa,b i IVa,b. Pytanie; jak z tym walczyc zaczynajac mniej wiecej od polowy kwietnia, a przygotowujac pod kukurydze. Co o tym myślicie?
  2. rzeznik13

    Zwójki

    Zwójki - (Tortricidae) – rodzina małych motyli aktywnych o zmierzchu i w nocy. Ich nazwa wzięła się od tego, że gąsienice wielu gatunków (choć nie wszystkie) zwijają za pomocą przędzy liście roślin, na których żerują. Zwójkowate to drobne motyle o rozpiętości skrzydeł do ok. 25 mm.Jest to druga co do liczebności rodzina motyli w Polsce - do tej pory wykazano występowanie prawie 450 gatunków. Do najlepiej znanych należą: owocówka jabłkóweczka (Cydia pomonella) i owocówka śliwkóweczka (Cydia funebrana), których gąsienice odpowiedzialne są za robaczywienie owoców.
  3. Pryszczarek pszeniczny - (łac: Sitodiplosis mosellana gehin). Pryszczarek pszeniczny to muchówka z rodziny pryszczarkowatych. Jest długości ok. 2 mm, ma smukłe ciało w kolorze pomarańczowym i długie nogi. Samice składają jaja w kwiatkach zbóż, a larwy zimują w glebie w resztkach pożniwnych. Pryszczarek żeruje na ziarniakach pszenicy, żyta, owsa i jęczmienia. Wysysają z nich soki, co powoduje pękanie okrywy owocowej kłosków, a nawet infekcje wirusowe. Przed żniwami schodą pod glebę. Aby je zwalczyć, należy prowadzic prawidłową agrotechnikę oraz zmianowanie.
  4. Pędziorek chmielowiec - (Tetranychus urticae) – gatunek roztocza z rodziny przędziorkowatych. Powszechny szkodnik, żerujący na około 180 gatunkach roślin, w tym na około 100 gatunkach roślin użytkowych. Samice mają kształt owalny, zmieniają barwę w zależności od pory roku. Zimujące samice są koloru ceglastopomarańczowego, natomiast w lecie są koloru żółto-zielonego. Samice mają zdolność do wytwarzania pajęczynki. Samce są kształtu romboidalnego i mniejsze od samic. Działanie szkodliwe mają pajęczaki dorosłe oraz larwy i nimfy. Stadium zimującym jest zapłodniona samica, która chowa się w glebie. Jaja są składane po spodniej stronie liści. Samica składa około 100 jaj. Pełen rozwój, w zależności od warunków trwa od jednego do trzech tygodni.
  5. Pryszczarek kapustnik - (Dasineura brassicae Winn.) jest szkodnikiem łuszczyn rzepaku o znaczeniu gospodarczym, zwłaszcza przy jednoczesnym występowaniu chowacza podobnika (Ceutorhynchus assimilis Payk.), ponieważ powodowane przez niego uszkodzenia ułatwiają pryszczarkowi kapustnikowi składanie jaj w łuszczyny rzepaku. Natomiast uszkodzenia łuszczyn, spowodowane przez pryszczarka kapustnika, umożliwiają rozwój groźnych chorób rzepaku, takich jak: sucha zgnilizna kapustnych, czerń krzyżowych i szara pleśń. Stąd, ze względu na jego znaczenie gospodarcze, już w roku 1980 włączono tego szkodnika do ogólnokrajowego monitorowania szkodliwości i corocznie oceniano procent uszkodzonych łuszczyn rzepaku ozimego zarówno w skali kraju jak i województw oraz podległych im delegatur
  6. rzeznik13

    Drutowce

    Drutowce - Ze względu na wysoką liczebność i powszechne występowanie, drutowce należą do najgroźniejszych szkodników spotykanych na działkach i w uprawach polowych. Nazwą tą objęte są larwy licznych gatunków chrząszczy z rodziny sprężykowatych. Drutowce osiągają długość 25 mm, a ich ciało, walcowate lub spłaszczone jest barwy żółtej lub brązowej. Oskórek pokrywający ciało larwy jest gruby i twardy nadający sztywność, co znajduje odzwierciedlenie w nazwie. Larwy różnią się od siebie zakończeniem odwłoka, który u poszczególnych gatunków może mieć kształt stożkowaty, ukośnie ścięty z prostymi lub zagiętymi wyrostkami. Drutowcom najbardziej odpowiadają gleby próchniczne o odczynie zbliżonym do obojętnego. Najwięcej drutowców gromadzi się na łąkach, pastwiskach, na plantacjach wieloletnich traw oraz w miejscach zachwaszczonych perzem. Próg szkodliwości dla drutowców wynosi 11 – 20 larw na 1 m2.
  7. Ploniarka zbożówka - (Oscinella frit) – gatunek owada z rodziny niezmiarkowatych (Chloropidae). Żeruje na roślinach wiechlinowatych i może powodować różnej wielkości straty, w zależności od zaatakowanego gatunku rośliny oraz pokolenia. Ograniczeniu jej liczebności sprzyja między innymi prawidłowa agrotechnika. Pierwszy i jednocześnie masowy pojaw na kukurydzy stwierdzono w Polsce, w 1954 roku. Ploniarka najczęściej atakuje młode rośliny. Larwy pokolenia I i III niszczą liście sercowe, a II pokolenia głównie niedojrzałe ziarniaki. Liść sercowy jest zżółkły i można go łatwo wyciągnąć. U podstawy liści da się zauważyć zgniliznę, larwę, czy poczwarkę.
  8. SEGURIS – innowacyjny fungicyd zbożowy Prezentację prowadził Marek Tański, ekspert firmy Syngenta Podstawowe informacje o fungicydzie oraz substancjach, które ten fungicyd zawierają. Fungicyd zbożowy nowej generacji: Izopirazam – nowa substancja aktywna, kolejny etap w rozwój środków ochrony roślin, fungicydów. Izopirazam pojawił się w Wielkiej Brytanii po 2010 r. Substancja ta jest wykorzystywana nie tylko w zbożach ale tez w uprawach sadowniczych. Wcześniej mieliśmy do czynienia z następującymi środkami grzybobójczymi: w latach 1990: Strobiluriny, w latach 1980: Triazole i Morpholiny, w latach 1960: Mancozeb i Chlorothalonil, przed 1940: z siarką i przed 1990 z miedzią. W prezentacji skupimy się na uprawach zbożowych, które są reprezentowane przez 2 produkty, ale zaczniemy od Segurisa. Seguris: Substancja aktywna: izopyrazam 125 g (ortofenyloamidy) + epoksykonazol 90 g (triazole) Seguris wykazuje działanie systemiczne, a na patogena wykazuje działanie zapobiegawczo i interwencyjnie. Jest to produkt dostosowany do zwalczania najczęściej występujących w naszym klimacie chorób: septoriozy, rdzy, brunatnej plamistości liście i wielu innych chorób. Dawka od 0,8 do 1,0 l/ha. Czas stosowania: od początku strzelania w źdźbło (BBCH30) do początku dojrzałości wodnej (BBCH 71). W Polsce polecamy produkt do zastosowania na liść flagowy i początek kłoszenia. Budowa produktu: W budowie widoczne są 2 pierścienie o nazwie: pirazolowy i benzonarbornerowy. Pierścień pirazolowy zapewnia wysoką skuteczność zwalczania patogenu, natomiast pierścień benzonarbornerowy odpowiada za długotrwałe działanie, zabezpieczenie przed pojawieniem się wtórnej infekcji. Działanie preparatu jest określone mianem podwójnego wiązania. Mocne wiązanie z patogenem i woskiem, dzięki czemu długie zabezpieczenie liścia. Izopirazan natychmiast przylega do liścia wiążąc się z jego warstwą woskową. Wyjątkowo efektywny bo działa w sposób zapobiegawczy. Seguris z siłą imadła wiąże się z patogenem. Odporny na zmienne warunki klimatyczne (silne opady, wysokie promieniowanie UV). Kiedy grzyb atakuje liść izopirazan blokuje patogena zanim zdąży się w nim zagnieździć. Blokuje wytwarzanie energii u atakującego patogena. PYTANIA Czy Seguris jest lepszym fungicydem niż np. Tilt Turbo? - Tilt Turbo i Seguris są fungicydami, które polecamy w innych fazach rozwojowych. Tilt turbo jest produktem, którego mocną strona jest zwalczanie mączniaka (na wczesne fazy rozwojowe), natomiast Seguris – podkreślamy mocne zwalczanie septoriozy, które są jeszcze bardziej znaczące w późniejszych fazach rozwojowych (w momencie tworzenia liścia flagowego). 2) Kiedy stosować Seguris? - W tym momencie, kiedy jest największa aktywność i roślina potrzebuje największego zabezpieczenia przed chorobami czyli w momencie wytwarzania liścia flagowego. 3) Czy Seguris jest polecany w technologii 2- czy 3-zabiegowej? - Jeśli chodzi o 3-zabieg: jest on nakierowany na zwalczanie chorób fuzeryjnych. Seguris jest polecany na ochronę przed najczęściej pojawiającym się chorobami i na zastosowanie jako 3. Zabieg. 4) Jak Seguris działa na choroby podstawy źdźbła? - Seguris jest polecany na liść flagowy, kiedy już mamy zakończoną podstawę źdźbła. Sam izopirazam wykazuje aktywność w ograniczaniu łamliwości podstawy źdźbła, jednak nie decydujemy się na jego stosowanie we wczesnych fazach rozwojowych, tylko stosujemy na liść flagowy. Jak długo działa produkt? W przypadku izopirazamu główna część substancji magazynowana jest w warstwie woskowej liścia. Ilość tej substancji nie zmienia się nawet na przestrzeni 28 dni (zapewnia ciągłe zabezpieczenie dla rośliny). Z kolei substancja z grupy triazoli działa w inny sposób, bowiem natychmiast dostaje się do wnętrza rośliny i natychmiast zwalcza patogen. Substancje, które znajdują się wewnątrz szybciej są metabolizowane przez roślinę, po 28 dniach już niewiele tej substancji znajduje się w roślinie. Przemieszczanie substancji w roślinie zapewnia ochronę nie przykrytych liści. Obydwie substancje dostają się do rośliny krótko po zabiegu. Przemieszczają się równomiernie w liściach zbóż ku ich wierzchołkom, tym samym cała powierzchnia blaszki liściowej jest chroniona przez długi czas. Nawet po 7 tygodniach w roślinie widać ochronnedziałanie preparatu Seguris. Szerokie spektrum zwalczanych chorób: - septorioza - rdza brunatna - rdza żółta - plamistość siatkowa - rynchosporioza - ramularia Długotrwałe zabezpieczenie przed septoriozą, w przypadku stosowania preparatu Seguris nawet chroniony jest3.liść rośliny od góry. Seguris wykazał 90-proc.skuteczność w przypadku w zwalczania septoriozy liści. Pełne zabezpieczenie przed patogenami już w dawce 0,8 l/ha. Seguris zwalcza najważniejsze choroby: septorioza paskowana liści i rdza brunatna. Na podstawie doświadczeń prowadzonych w Polsce udowodniono lepszą skuteczność w porównaniu do rynkowych standardów strobilurynowo-triazolowych. Różnice w skuteczności przy dawce 0,8 l/ha w stosunku do dawki 1l/ha są niewielkie (udowodniona skuteczność). PYTANIA Dlaczego warto kupić Seguris? - Produkt wyznacza nowy standard, jest jeszcze bardziej skutecznym preparatem od istniejących na rynku. 2) W jakich uprawach można stosować Seguris? - Seguris może być stosowany do pszenicy, jęczmienia, żyta, pszenżyta. Polecamy ten produkt w Polsce głównie do ochrony pszenicy. Jednak do ochrony jęczmienia przygotowujemy specjalnie dedykowany mu produkt. 3) Do kogo kierowany jest produkt – do rolnika czy gospodarstw wielkoobszarowych? - Do każdego, komu zależy na utrzymaniu zdrowego łanu i plonów. Dla wszystkich, którzy podążają za nowymi technologiami. 4) Co takiego jest w tej substancji, że koszt wynosi 200 zł/ha? - Seguris jest substancją, która ustawiana jest w okolicy ceny tych najlepszych produktów. 5) Czy izopirazam jest nowy na rynku? - Tak, pierwsza rejestracja produktu w Wielkiej Brytanii odbyła się w 2010 r., w Polsce 2012 r. Pełne wejście na rynek nastąpiło w 2013 r. Co z efektem plonotwórczym? Ci z Pastwa, którzy stosują fungicydy przede wszystkim przyzwyczaili się do efektu plonotwórczego. Seguris prowadzi do wyższego plonowania przy dłużej utrzymującej się zieloności liścia. Po zastosowaniu Segurisu, w Anglii zaobserwowano redukcję stresu suszowego na polu – zostało to potwierdzone wieloma doświadczeniami. Udowodniono, że Seguris powoduje również: mniejsze nagrzewanie rośliny, odbijanie promieni słonecznych, lepszą absorpcję energii słonecznej i przez to wyższe plonowanie. Zauważa się istotne różnice pomiędzy wynikami plonowania z zastosowaniem produktu Seguris oraz bez jego zastosowania. Seguris zapewnia osiągniecie dodatkowych kilogramów plonowania. Seguris jest polecany jako produkt kompletny, do zastosowania solo. Nie zaleca się mieszanie Segurisa z innymi środkami. Dopuszczalne jest mieszanie Segurisa z poniższymi substancjami: - Fungicidy: Amistar, Olympus, Bravo, Talius - Herbicydy: Starane, Starane Super -Insektycydy: Karate Zeon, Decis - Regulatory: Cerone, Moddus (max 0,3 l), Moddus+Cycocel, Cycocel, Terpal. Podsumowanie działania produktu Seguris: wyjątkowa skuteczność w zwalczaniu septoriozy i rdzy długi okres działania efekt plonotwórczy. PYTANIA: Czy wystarczy spryskać Segurisem na wiosnę? - Syngenta uważa, że największe znaczenie gospodarcze mają takie choroby, jak mączniak, septoriozy i rdze. My polecamy przynajmniej 2 zabiegi: na początku wegetacji i do ponownej ochrony. 2) O ile większe plonowanie? - O wpływie Segurisu na plonowanie już wspominaliśmy wcześniej. Większe plonowanie można uzyskać przy spełnieniu szeregu innych czynników. 3) W jakich warunkach pogodowych należy stosować Seguris? - Nie pryskamy w samo południe, kiedy słońce praży. - Temperatura poniżej 12 stopni w 2 godziny po zastosowaniu produktu utrudnia wejście substancji do wnętrza rośliny. Najlepiej zastosować przy temperaturze między 12 a 20 stopni C. 4) Czy jest różnica w łączeniu dwóch substancji a stosowaniu samych triazoli? - Tak, wydłużone działanie, poprawa skuteczności zwalczania poszczególnych patogenów jest powiązana z izopirazem. - Inny mechanizm działania: zabezpieczenie przed powstawaniem odporności. - Zastosowanie tej drugiej substancji aktywnej jest uzasadnione i daje wymierne korzyści. 5) Czy Seguris jest polecany na brunatną plamistość liści? - Tak, brunatna plamistość liści jest w zakresie chorób zwalczanych przez Seguris. 6) Ile czasu potrzeba aby preparat się dobrze wchłonął przed deszczem? - Bazując na naszych doświadczeniach, jest to około 1 godziny przy bardzo dużej ulewie. W przypadku drobnego deszcze będzie to poniżej godziny. 7) Czy SDHI mogą być stosowane dwa razy w sezonie? - Myślę, że można stosować SDHI, tylko jest to zupełnie nowa grupa. Nawet jeśli Syngenta wprowadzi nowe SDHI, myślę, że nasza rekomendacja będzie to jedno SDHI po to by, jak najdłużej zachować skuteczność i poczekać na pojawienie się odporności.
  9. Witam. Drodzy AgroFotowicze czy istnieje jakiś preparat do zwalczania much u bydla gdzie nie trzeba wyprowadzać zwierząt z pomieszczenia?
  10. Panowie pomóżcie , jakie środki stosujecie w zwalczaniu Szarka Komośnika bo u mnie nie długo nie będzie plantacji ?
  11. Witam, po przeglądzie plantacji pszenicy ozimej spotkałem się z czymś takim pomiędzy kolankami. U sąsiadów też to jest. Co to może być za szkodnik lub choroba?
  12. Witam, mam pytanie. Zastanawia mnie to, czy wiosną najpierw stosować nawozy sztuczne, czy zwalczać chwasty w zbożach ozimych. Zawsze zwalczałem chwasty jesienią, ale tym razem nie pozwoliła pogoda... Dziękuje i pozdrawiam!!!
  13. Błyszczka jarzynówka - (Phytometra gamma), owad zaliczany do rodziny sówkowatych, występujący w Eurazji i północnej Afryce.Osiąga rozpiętość skrzydeł do 4,5 cm. Ubarwienie skrzydeł brunatnoszare z czerwonawym odcieniem, pośrodku przedniej pary jasna plama w kształcie litery gamma, tylne skrzydła żółtawoszare z ciemnym brzegiem, tułów i odwłok szare. Motyle pojawiają się licznie od maja do września, przylatują z północnej Afryki. Latają także w ciągu dnia (w przeciwieństwie do większości sówkowatych), żywią się nektarem kwiatów. Samice składają jaja na różnych gatunkach roślin, także uprawnych, i na sadzonkach w szkółkach leśnych. Żerujące gąsienice wyrządzają znaczne szkody w uprawach m.in. lnu, tytoniu, roślin krzyżowych, a także młodych sosen. Gąsienice są jasnozielone, niekiedy z niebieskawym odcieniem, z pojedynczymi kępkami włosków na ciele, na grzbiecie mają białe paski, po bokach żółte. Przepoczwarczenie następuje po kilku tygodniach na spodniej stronie liści, w wełnistym kokonie, motyle pojawiają się po 2-3 tygodniach. W ciągu 1 roku rozwijają się 3-4 pokolenia. Część motyli odlatuje jesienią do krajów południowych.
  14. Śmietka kapuściana - (Delia radicum). Jest to ciemnoszara muchówka, długości do 6 mm. Beznoga larwa jest biaława, długości do 8 mm. Bobówka do 7 mm jest koloru brunatnego. Gatunek ten występuje w 2 - 3 pokoleniach. Zimuje w stadium bobówki w glebie na głębokości do 15 cm. Uszkodzone przez larwy rośliny są pozbawione bocznych korzeni, a na korzeniu palowym widoczne są wżery w postaci płytkich korytarzy. Już trzy larwy śmietki mogą całkowicie zniszczyć rozsadę będącą w fazie do 4-6 liści. Starsze rośliny są bardziej tolerancyjne. W przypadku stwierdzenia uszkodzeń, odpowiednia uprawa ziemi (obsypywanie), ułatwia szybszą regenerację korzeni powyżej miejsca uszkodzenia i roślina w dalszej fazie rozwoju tworzy normalną główkę. Dotyczy to głównie późnych odmian. Śmietka kapuściana stanowi corocznie zagrożenie dla wczesnych odmian kapusty białej, włoskiej, kapusty pekińskiej, kalafiorów i brokułów, kiedy pierwsze pokolenie śmietki osiąga największą liczebność w okresie ich wczesnej fazy wzrostu. Podobna sytuacja ma miejsce w odniesieniu do upraw na późny zbiór (kapusta pekińska, brokuł) w drugiej połowie lata, kiedy występuje drugie względnie trzecie pokolenie śmietki kapuścianej.
  15. Słodyszek rzepakowy - to jeden z najgroźniejszych szkodników rzepaku, którego larwy żerują na pąkach kwiatowych lub na zawiązkach kwiatów i nasion. Przedstawiamy zalecenia dotyczące zwalczania tego szkodliwego owada. Straty w wyniku żerowania tego szkodnika w niektórych latach mogą sięgnąć nawet 50% plonu. Najgroźniejsze są chrząszcze żerujące na pąkach kwiatowych. Nadgryzają bowiem pąki u nasady, powodując ich usychanie i opadanie. W kwiatach wyjadają pylniki najczęściej nie uszkadzając zalążni, tak że rozwija się normalna łuszczyna. Larwy żywią się pyłkiem lub nektarem. Mogą też nadgryzać łuszczyny. Chrząszcz długości 2-2,5 mm, jest czarny o metalicznym połyskiem o odcieniu granatowym lub ciemnozielonym. Czułki ma buławkowate, 3-członowe. Jajo jest białe, wydłużone, długości około 0,5 mm. Larwa długości 3-4 mm, biała z ciemniejszą głową i 3 parami odnóży. Na grzbiecie ma ciemne plamki.
  16. Chowacz czterozębny - (Ceutorrhynchus quadridens) – gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych (Curculionoidae).Żyje na obszarze Europy z wyłączeniem północnej części Półwyspu Skandynawskiego. Dorasta do 3 mm długości. Barwa ciała jest niebieskoczarna z szarymi łuseczkami.Zimuje w ściółce, w górnej warstwie gleby. Na wiosnę samice składają jaja, a rozwój ich trwa do 3 miesięcy. Biała larwa długości do 6 mm posiada brunatną głowę. Jej poczwarka jest barwy żółtawej i posiada długi ryjek. Chrząszcz ten jest groźnym szkodnikiem roślin krzyżowych. Występowaniu chowacza sprzyjają rejony intensywnej uprawy warzyw z rodziny krzyżowych, oraz brak nawożenia mineralnego. Wyjedzone przez larwy chodniki w nerwie liścia, ogonku liściowym i rdzeniu łodygi, który jest całkowicie wydrążony przez licznie żerujące larwy. Uszkodzone rośliny są zahamowane we wzroście, czasem łodygi łamią się.
  17. Gnatrz rzepakowiec - (Athalia colibri), owad z rzędu błonkówek zaliczany do rodziny pilarzowatych. Zamieszkuje Europę, część Azji, Amerykę Północną i południową Afrykę. Larwy gnatarza rzepakowca koloru ciemnozielonego są szkodnikami roślin krzyżowych, głównie rzepaku. Owad dorosły osiąga 7 mm długości ciała, ubarwienie odwłoka pomarańczowe, głowa czarna. Chowacz brukwiaczek - Ceutorhynchus napi. Jest to niewielki chrząszcz osiągający 3-4mm długości, jednolicie szary. Zaliczany jest do groźnych szkodników rzepaku ozimego. Zimują osobniki dorosłe w glebie, nalot na rzepak odbywa się wiosną, gdy temperatury gleby osiągają 5-7ºC. Samice po przeprowadzeniu żeru uzupełniającego składają jaja w otwory wygryzione w pędach rzepaku. Występuje jedno pokolenie rocznie. Efektem żerowania larw w łodygach jest zahamowanie wzrostu roślin, charakterystyczne wyginanie (kształt litery S) i pękanie łodyg. Rośliny zaatakowane przez chowacze częściej są porażane przez choroby. Progiem szkodliwości jest 10 chrząszczy zebranych w żółtym naczyniu w ciągu kolejnych 3 dni (naczynia ustawia się co najmniej 25m od brzegu pola) lub 2–4 chrząszcze zaobserwowane na 25 roślinach. Monitoring prowadzi się od początku marca do połowy kwietnia. Jak wynika z obserwacji terenowych prowadzonych przez Państwową Inspekcję Ochrony Roślin i Nasiennictwa, na obszarze Polski średnie uszkodzenie roślin rzepaku ozimego w roku 2011 wyniosło 3,8%. Lokalnie uszkodzenia były niekiedy bardzo wysokie, np. w okolicy Strzelina sięgały 43,0%, w okolicy Środy Śląskiej 72% (obie miejscowości położone w województwie dolnośląskim). Jedną z przyczyn nagromadzenia się chowacza brukwiaczka na plantacji jest uprawa rzepaku w monokulturze.
  18. rzeznik13

    Miniarki

    Miniarki - Od niedawna wzrosła w Polsce szkodliwość miniarek. Te drobne mu­chówki w okresie larwalnym są wewnętrznymi pasożytami liści zbóż. Odżywiają się miękiszem palisadowym, wygryzając nieregularne korytarze. Każda larwa uszkadza tylko po jednym liściu. Gdy uszkodzenie jest silne zasycha cała blaszka liściowa. W momencie stwierdzenia rozległych uszkodzeń na liściach, tzw. „min”, na chemicz­ną ochronę przed tymi szkodnikami jest już za późno. Dorosłe samice składają poje­dynczo po 20-30 jaj na górnej stronie liścia, w małych wydrążonych dołeczkach, które służą miniarkom do pobierania pokarmu. W ciągu roku rozwijają się zwykle dwa po­kolenia. Wstępne badania wykazały możliwość ograniczenia szkodliwości miniarek przez równoczesne chemiczne zwalczanie młodych larw skrzypionek i miniarek.
  19. Pryszczarek zbożowiec - Szkodnik należący do muchówek, długość owłosionego ciała 5 mm, czarno-brązowy tułów, czerwony odwłok, długie odnóża. Dorosłe owady wydostają się z gleby około połowy maja. Larwy wnikają do pochwy liściowej, a na­stępnie wędrują w dół źdźbła i zaczynają żer powyżej węzła na źdźble. Wczesne ob­jawy żerowania to nabrzmiałe pochwy liściowe uszkodzonego źdźbła, pod nimi two­rzą się siodłowate na rośla, w których znajdują się larwy. Następstwem uszkodzeń po­wodowanych przez pryszczarka zbożowca są niedorozwinięte rośliny, przedwczesna dojrzałość i niewypełnione ziarno. Pryszczarek zbożowiec jest związany z rejonami o wysokiej wilgotności powietrza; jego masowych pojawów należy się spodziewać zwłaszcza w latach o szczególnie wysokiej wilgotności.
  20. Omanica prosowianka - (Ostrinia nubilalis) - motyl nocny (ćma) z rodziny omacnicowatych, szkodnik roślin uprawnych. Jest to ciepłolubny motyl nocny o rozpiętości skrzydeł od 25 do 30 mm, z wyraźnie zaznaczonym dymorfizmem płciowym. Przednie skrzydła samic są jasnobrązowe z ciemnymi brzegami i dwoma falistymi liniami poprzecznymi, natomiast u samców są brunatne z jasnymi przepaskami. Długość ciała motyli wynosi od 12-15 mm (samice są większe od samców).
  21. Stonka ziemniaczana - (Leptinotarsa decemlineata) – chrząszcz z rodziny stonkowatych, gatunek zawleczony do Europy. Pospolity szkodnik upraw ziemniaków. Przedplecze ma barwę żółtą i charakterystyczny rysunek z czarnych plam. Pokrywy skrzydeł mają barwę kremową z 10 czarnymi paskami. Ciało tego owada jest owalne, o wypukłym wierzchu i płaskim spodzie. Czułki są średniej długości i masywne. Oczy o budowie złożonej znajdują się po bokach głowy.
  22. Łokaś garbatek - (Zabrus gibbus) – roślinożerny gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych. Jest gatunkiem dość rzadkim, występującym sporadycznie w większym gronie. Chrząszcz barwy czarnej lub smolistoczarnej, od strony górnej najczęściej z lekkim i metalicznym połyskiem. Od strony brzusznej kolor jego przechodzi w smolistobrunatną. Część przedtułowia jest błyszcząca i wyraźnie szersza niż dłuższa. Oczy małe, pokrywy o wyraźnych i delikatnie puktowanych prążkach. Na przednich goleniach widać wyraźne dwa wierzchołkowe ostrogi.Gatunek ten w przeciwieństwie do innych chrząszczy, które w większości są mięsożerne jest gatunkiem roślinożernym. Dorosłe osobniki wchodzą na dojrzewające kłosy zbóż wyjadając tam ziarna, larwy natomiast odżywiają się młodymi liśćmi tych zbóż. Z tego względu chrząszcz ten zaliczany jest do szkodników, choć nie na taka skalę jak inne (wyrządza mniej szkód).
  23. Chrząszcze z rodziny stonkowatych. Żeruje wiosną, pojawia się w III dekadzie kwietnia. Jest niebezpieczny do końca maja (do 6 fazy liści buraka). Chrząszcze błyszczące, czarnozielone, 1,8-2,5 mm długości, uszkadzają kiełki, liścienie i pierwsze liście. Larwy żerują na części podliścieniowej. Pchełka jest bardzo niebezpiecznym szkodnikiem, może spowodować całkowite zniszczenie plantacji.
  24. Połyśnica marchwianka (chamaepsila rosae) to muchówka z rodziny połyśnicowatych. Długość - 4-6mm. Kolor: czarny, skrzydła, czułki i nogi żółte.
×
×
  • Utwórz nowe...
Agrofoto.pl Google Play App

Zainstaluj aplikację
Agrofoto
na telefonie

Zainstaluj